Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

.
"Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερον το εσήκωσεν ο Θεός από τούς χριστιανούς και έφερε τον Τούρκον και του το έδωσε δια δικόν μας καλόν, και το έχει ο Τούρκος 320 χρόνους." ("Αγιος" Κοσμάς ο Αιτωλός)

Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/2011/05/korahs-gia-to-patriarxeio.html#ixzz1NEuwChvI

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Ας προσέξει λίγο η δημοτική αρχή! Βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, και αν κολλήσει θα κολλήσει μαζί της και ο δήμος και κάποιες πλευρές της ζωής μας! Κάποιες δυσλειτουργίες που παρουσιάζονται, πρέπει να λυθούν αμέσως!

.
Το αν θα τα πάει καλά ή όχι η δημοτική αρχή του Λουκά Τζανή, δεν είναι θέμα μόνο του Χρυσού, του Μελά, του Ζούπη, του Πατίδη, του Χρονόπουλου, του Τσούτσα, του Τσιρίδη κλπ. κλπ., των ανθρώπων δηλαδή που είτε ασχολούνται γενικά με τον δήμο, είτε διεκδικούν τη θέση του Τζανή. Δεν είναι θέμα μόνο των δημοτικών παρατάξεων ή των κομμάτων. Είναι ΘΕΜΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ. Επηρεάζει η ενδεχόμενη επιτυχία ή αποτυχία της όποιας δημοτικής αρχής ουσιαστικές πλευρές της ζωής μας, της καθημερινότητάς μας ή και των προοπτικών μας! Και σαν τέτοιο ζήτημα το αντιμετωπίζω εδώ!
-
Η δημοτική αρχή έχει κολλήσει σε κάποια σημεία. Στέκομαι σε δυο από αυτά:

1.- ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ
Τα σκουπίδια είναι το κυριότερο πρόβλημα του δήμου. Χωρίς προσωπικό και μηχανήματα, καθαριότητα δεν μπορεί να υπάρξει, και η δημοτική αρχή δεν έχει εξασφαλίσει ούτε προσωπικό ούτε μηχανήματα για να κάνει τη δουλειά της. Μέχρι τώρα τα καταφέρνει μέτρια. Ο ίδιος ο Λουκάς Τζανής και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Οικονομάκης δήλωσαν στο τελευταίο ΔΣ ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένοι με την καθαριότητα. Σε λίγο η διοίκηση δεν θα τα καταφέρνει καθόλου αν δεν βρει προσωπικό για να καθαρίσει την πόλη.
Ο Οικονομάκης είναι υπεύθυνος σε ένα τεράστιο τομέα που δεν θα αρκούσαν για να τον καλύψουν ούτε δυο αντιδήμαρχοι. Οι υπηρεσίες έχουν τον δικό τους ρυθμό και όταν η διοίκηση θέλει να επιταχύνει εκείνες δεν ακολουθούν.
Στη Δραπετσώνα έχουν μείνει ελάχιστοι υπάλληλοι κήπων και καθαριότητας (κυρίως λόγω αποχωρήσεων). Δεν αρκούν για την πόλη και ενισχύσεις από το Κερατσίνι δεν φαίνονται.
Μαθαίνω ότι ο αντιδήμαρχος του Μελά ο κ. Κούβαρης, όταν έβλεπε κάπου μαζεμένα σκουπίδια φώναζε κάποιους άνεργους περαστικούς και με ένα εικοσάρικο από τη τσέπη του καθάριζε το εν λόγω σημείο. Μπορεί να είναι θρύλοι αυτές οι ιστορίες αλλά υπάρχουν εικοσάρικα και στις τσέπες των αντιδημάρχων του Τζανή;
Μαθαίνω ότι μεταξύ τους αρκετοί στην διοίκηση σκοτώνονται, άλλος γιατί δεν πήρε μια θέση, άλλος γιατί δεν έγινε το δικό του, άλλος γιατί δεν τον ακούνε ή τον γράφουν κλπ. κλπ. Φυσιολογικό να υπάρχουν σε κάθε ομάδα γκρίνιες και τριβές, μήπως όμως σε αυτή την ομάδα έχουν παραγίνει;

2.- ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΗΣ
Θα μου πει κανείς τι είναι αυτό πάλι; Κι όμως, είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα της δημοτικής αρχής κι ας μην το ξέρει. Δεν παράγει πολιτική σκέψη η διοίκηση. Όχι γιατί δεν έχει δυνατότητες αλλά γιατί δεν έχει χρόνο!
Ο Τζανής σκέφτεται, το έχει αποδείξει. Ο Χρονόπουλος σκέφτεται, κι αυτός το έχει αποδείξει προ πολλού. Κι άλλοι σκέφτονται, να μην τους αναφέρω έναν έναν γιατί θα καρφώνω αυτούς που θα παραλείψω. Το πρόβλημα δεν είναι στην έλλειψη ανθρώπων που να μπορούν να σκεφτούν αλλά στο ότι αυτοί όλοι είναι βουτηγμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας σε τέτοιο βαθμό που πλέον δεν μπορούν να παράγουν πολιτική σκέψη.
Παρένθεση: Η επιτροπή ανάπλασης θα γλίτωνε την διοίκηση από την έλλειψή της σε έναν τουλάχιστον τομέα, την ανάπλαση. Δεν το είδε έτσι, για μένα έχασε αυτή την ευκαιρία! Κλείνει η παρένθεση.
Σκέψη δεν είναι το επικοινωνιακό παιχνίδι. Για την επικοινωνία έχει ανθρώπους ο Τζανής. Για την ουσιαστική παραγωγή πολιτικής σκέψης έχει;
Τι θα κάνει με τη ΔΕΗ;
Πως θα προσλάβει ανθρώπους, πόσους και ποιους (σε ειδικότητες) τα επόμενα χρόνια;
Τι θα κάνει για την Ανάπλαση; Η πρόταση που περιμένει από το ΕΜΠ καλή είναι αλλά μοιάζει με καθυστέρηση, κέρδος χρόνου και όχι κάτι άλλο.
Το θέμα του ΓΠΣ τέθηκε, πως θα το αντιμετωπίσει; Πότε θα το συζητήσει;
Έχει τόσους ανθρώπους σε διάφορες θέσεις ή και σε καμιά, όλους όμως ουσιαστικά αναξιοποίητους! Πως θα τους μεταχειριστεί ώστε να του αποδώσουν;
Τι θα κάνει με τα δημοτικά τέλη του χρόνου;
Ποια έργα θα θέσει σε προτεραιότητα; κλπ. κλπ.

Ξαναλέω: Τα προβλήματα της δημοτικής αρχής είναι κα δικά μας προβλήματα. Είτε άμεσα όπως π.χ. με τους κήπους και την καθαριότητα, είτε έμμεσα όπως π.χ. με το ΓΠΣ και την Ανάπλαση που επηρεάζουν μακροχρόνια το επίπεδο ζωής μας. Η ανάπλαση μάλιστα το επηρεάζει όχι μόνο μακροπρόθεσμα αλλά και βραχυπρόθεσμα καθώς το μητροπολιτικό πάρκο για να γίνει θέλει τέχνη και αντανακλά στο επίπεδο της ζωής μας άμεσα. Δεν είναι προβλήματα των δικών και των αντιπάλων τα προβλήματα της διοίκησης, είναι ΔΙΚΑ ΜΑΣ, όλων των πολιτών, και γι αυτό ευχόμαστε, απαιτούμε και ελπίζουμε να τα λύσει!

Ντομικιν Στρως Καν, ο 60-φεύγας που έβαλε κάτω μια 30-ρα και τη βίασε! Για μια ακόμη φορά: Πιάσ' το αυγό και κούρευ' το!

Γάλλοι λιμπερτίνοι και Αμερικάνοι πουριτανοί

από το Blog του Ν. Δήμου  (εγώ το πήρα από το Δραπετσίνι)

Η περιπέτεια του Στρως-Καν έχει βαθιές ρίζες. Μια ματιά στην εικόνα του δικαστηρίου τις επιβεβαίωνε. Το προφίλ του εισαγγελέα και το πρόσωπο της δικαστίνας ήταν μέσα στην Αμερικανική πουριτανική παράδοση – μου θύμισαν τον κλασικό πίνακα American Gothic του Grant Wood.
Απέναντι στο κοσμοπολίτικο, επικούρειο, σχεδόν συβαριτικό πρόσωπο του Στρως Καν, δύο σφιγμένοι και αυστηροί εκπρόσωποι της Αμερικάνικης Law and Order. Δεν καταδίκασαν μόνο τον κατηγορούμενο – στο πρόσωπό του εξευτέλισαν όλη την ευρωπαϊκή κουλτούρα της ανοχής και της ελευθεριότητος, της αναθεματισμένης permissiveness των Ευρωπαίων. Καταδίκασαν το “gay Paree” των twenties – εκεί που πήγαιναν οι Αμερικανοί εμιγκρέδες για να ξεσαλώσουν – αλλά και να δημιουργήσουν. (Τι έλεγε ο Όσκαρ Ουάλντ; «Οι καλοί Αμερικανοί, όταν πεθαίνουν, πάνε στο Παρίσι»).
Δεν αντιλέγω ότι οι πράξεις που φέρεται να διέπραξε ο κατηγορούμενος είναι ειδεχθείς. Αυτές ήταν επαρκής λόγος για να τον δικάσουν και καταδικάσουν. Αλλά όχι για τον εξευτελισμό. Όχι για την πρωτοφανή σε Αμερικανικά δικαστήρια άδεια τηλεοπτικής μετάδοσης της διαδικασίας. Όχι για τις χειροπέδες.
Κάπου οι πουριτανοί ένοιωσαν απειλούμενοι από το ελευθέριο πνεύμα του Σαντ και των άλλων διάσημων λιμπερτίνων του 18ου αιώνα. Κι αποφάσισαν να το πολεμήσουν με όλα τους τα όπλα…
.
Ωραία η κριτική του στυλ αμερικάνων και ευρωπαίων από τον Νίκο Δήμου. Συμφωνώ απόλυτα.
Πρόκειται όμως για μια υπόθεση του στυλ;
Ή τον τυλίξανε σε μια κόλλα χαρτί;
Και μόνο η κατηγορία είναι αρκετή για να τον καθαρίσουνε από το ΔΝΤ (αφού κι αν ακόμα διέφευγε δεν θα μπορούσε να μπαίνει στις ΗΠΑ που είναι και η έδρα του οργανισμού ως καταζητούμενος και φυγάς)
Και μόνο η κατηγορία είναι αρκετή για να τον κρατάνε μέχρι να γίνει η δίκη! (ποιος θα δικαστεί; ο ΝΣΚ ή η αφροαμερικάνα;)
Δηλαδή πήγε να την βιάσει και η κοπέλα, που τόσο πολύ πειράχτηκε, δεν αντιστάθηκε ούτε ώστε να του προκαλέσει κάποιες αμυχές; Αυτή 30-τόσο κι εκείνος 60-φέυγα; Είναι βέβαιοι ότι ένας 60-φέυγας μπορεί να βιάσει μια 30-ρα;
Αν όμως πει ότι του την έστησαν, θα μείνει καμιά 20ρια χρόνια φυλακή!! Τρέχα γύρευε δηλαδή! Πιασ' το αυγό και κούρευ' το που λέει κι ο φίλος μου ο Λάκης. Μόνη ελπίδα ο Ομπάμα. Να δει ότι κάτι έγινε (που να του έχει διαφύγει) και να βγει να πει συγνώμη παιδιά, δεν θα ξαναγίνει! Όπως με το Ισραήλ. Όπου λογικά θα έχει ήδη βρει τον μπελά του. Ο αντιπρόεδρος κοιμήθηκε;

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Η πρόταση για συζήτηση θεμάτων (Οικονομικά, ΔΕΗ) κατά τον Δημοτικό Έλεγχο

Το κείμενο που κατατέθηκε σε προεδρείο και Διοίκηση είναι το ακόλουθο:

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Κατατέθηκε από την Αναγέννηση (τον συνδυασμό που έχει επικεφαλής τον Αλ. Χρυσό) συγκεκριμένη προταση για συζήτηση των Οικονομικών του Δήμου και του θέματος της ΔΕΗ

.
Με επίσημη πρόταση του συνδυασμού Αναγέννηση, ζητήθηκε από το Προεδρείο του ΔΣ και τον Δήμαρχο να συζητηθούν σε συνεδρίαση με θέμα τον ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ τα εξής 2 θέματα:

1.- ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ του ΔΗΜΟΥ.
Ζητείται να κατατεθούν από την Οικονομική Υπηρεσία έγγραφα που να μετρούν το βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρέος του δήμου, τη ρευστότητα και την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού ώστε να γίνει συζήτηση επ ' αυτών των στοιχείων

2.- ΔΕΗ
Ζητείται να κατατεθεί η σύμβαση Δήμου-ΔΕΗ και οι θέσεις της διοίκησης για το θέμα της ΔΕΗ και της προοπτικής της στον χώρο που καταλαμβάνει σήμερα

Απέρριψε η Διοίκηση την πρόταση για συγκρότηση Επιτροπής Ανάπλασης

.
Με συνοπτικές διαδικασίες και επιχειρήματα του τύπου "έχουμε φτιάξει αρκετές επιτροπές" και "εργαζόμαστε ακούραστα για το θέμα" απερρίφθη από την πλειοψηφία η πρόταση για συγκρότηση Επιτροπής Ανάπλασης του Δήμου.
Το σκεπτικό της εισήγησης (που ήταν δική μου) έλεγε ότι αυτή η επιτροπή χρειάζεται για να μπορούν να συνομιλούν οι δημοτικοί σύμβουλοι ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ και οι πολίτες που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ και ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ για την Ανάπλαση σε ένα κοινό όργανο ανοιχτό, χαλαρό ως προς τις διαδικασίες και με χαρακτήρα εισηγητικό και συμβουλευτικό για το ΔΣ.
Εννοείται πως στο σκεπτικό αυτό δεν αντιπαρατέθηκε ΚΑΝΕΝΑ επιχείρημα. Ακούστηκε ότι υπάρχει επιτροπή Δήμου-ΥΕΝ-ΟΛΠ για την Ανάπλαση (όμως δεν μετέχουν όλοι αυτοί που ανέφερα προηγουμένως), επίσης ότι υπάρχει 50μελής Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου (όπου επίσης δεν μετέχουν αυτοί που ανέφερα) και ακόμα ειπώθηκε ότι αν θες να θάψεις ένα θέμα φτιάχνεις γι αυτό μια Επιτροπή.... που θα πει ότι η Επιτροπή Ανάπλασης μπορεί και να έθαβε το θέμα....(!!)
Σε γενικές γραμμές η πρόταση απορρίφθηκε χωρίς να απαντηθεί επί της ουσίας.
Αν μεν απορρίφθηκε γιατί δεν έγινε αντιληπτή, τότε ΟΚ, θα γίνει αντιληπτή στο μέλλον και θα συγκροτηθεί, θα έχει απλά χαθεί κάποιος χρόνος.
Αν όμως απορρίφθηκε παρ' όλο που έγινε καλά αντιληπτή, τότε αυτό σημαίνει ότι η Διοίκηση φοβάται ότι μια τέτοια επιτροπή (επαϊόντων) θα την ελέγχει σοβαρά και για ό,τι κάνει και για ό,τι δεν κάνει.. και αυτό θέλησε να αποφύγει.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 17-5-2011


Κυκλοφόρησε η πρόσκληση για συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου για την Τρίτη 17-5-2011 ώρα 8.30μμ
σελίδα 1η
σελίδα 2η
Μεταξύ των θεμάτων είναι και η πρόταση για ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ. Όπως είναι φυσικό στο Κερατσίνι δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό το πράγμα ούτε τι ρόλο μπορεί να παίξει. Θα τους το μάθουμε!

Το εισηγητικό μου σημείωμα για την Επιτροπή ανάπλασης είναι αυτό:




Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Γίνεται να πηγαίνει κανείς στην πορεία με το ΠΑΜΕ και να είναι ταυτόχρονα υπέρ του μνημονίου; Γίνεται!

.
Όλοι είναι υπέρ του μνημονίου τελικά. Γιατί όταν σου λένε ή τη ζωή σου ή τα λεφτά σου λές "πάρτε το πορτοφόλι μου παιδιά". Τόσο απλό είναι το πράγμα, δηλαδή τόσο απλό το έχει κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου -κυβερνήτης της Ελλάδας- και γι αυτό βραβεύτηκε με παγκόσμιο βραβείο για τη συμβολή του στη σύγχρονη σκέψη.
Κατά τα άλλα ο λαός κάνει πορείες. Οι πολλοί στην Ομόνοια, οι λίγοι στο Πεδίο του Άρεως, οι λιγότεροι στο Μουσείο. Στο Μουσείο θα ήθελα να πάω με τους τροτσκιστές -που μοιάζουν με χιλιαστές ή αγιονορίτες ρασοφόρους- αλλά στην Ομόνοια βρέθηκα λόγω της παρέας. Οι καθώς πρέπει αριστερά βέβαια βρέθηκε στο Πεδίο του Άρεως με τις ηγεσίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δηλαδή με τους μέλλοντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ κλπ. Οι μέλλοντες βουλευτές του ΚΚΕ κανείς δεν ξέρει που βρισκόντουσαν.Μερικοί από αυτούς ζουν ακόμη στην παρανομία!!

Η πόλις (Κ. Καβάφης)

Πολλοί αναζητούν στην φυγή τη λύση. Όσοι από αυτούς ήταν δημιουργικοί και ευτυχείς εδώ που ήμασταν μαζί, ας μας αφήσουν. Γι αυτούς ο δρόμος είναι ανοιχτός. Η πόλη τους είναι ο κόσμος ολόκληρος. Γι όσους τα θαλάσσωσαν εδώ, δεν έχει πλοίο γι αυτούς δεν έχει οδό.
Ας μας τα πει καλύτερα ο ΚΑΒΑΦΗΣ
Έχω τη διάθεση να πηγαίνω στον Καβάφη συχνά. Θα το κάνω.

Η πόλις

Είπες: "Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή.
Κ' ειν' η καρδιά μου-σα νεκρός- θαμμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μείνει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".
-
Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δε θα ‘βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλη αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού-μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Δική μας Ανάπλαση είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας απένατι στην πόλη που μας γέννησε, μας φιλοξενεί και μας χρειάζεται για να την υπερασπιζόμαστε!

Να ξεκινήσω όπως τελείωσα τη σημερινή (χτεσινοβραδινή θα έπρεπε να πω αφού πέρασε η 12η και είμαστε στη νέα μέρα 10/5 Τρίτη πλέον) συζήτηση για το βιβλίο Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗ:
Είναι ο ορισμός της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ από τον πρόλογο του βιβλίου:

Να ορίσουμε τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο ανάπλαση:

Είναι η διαρκής προσπάθεια της πόλης να ανακτήσει το θαλάσσιο μέτωπό της, τις ακτές της δηλαδή, επεκτεινόμενη στον χώρο όπου από τις αρχές του 20ου αιώνα εγκαταστάθηκαν τα εργοστάσια της βιομηχανικής ζώνης Πειραιά, στις περιοχές των δήμων Δραπετσώνας και Κερατσινίου.


Να ορίσουμε και τι εννοούμε με το «δική μας»:
Είναι η συνειδητοποίηση, αρχικά, του αιτήματος από όλους τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, η διατύπωσή του με καθαρούς όρους και η δράση όλων –από την θέση που βρέθηκε ο καθένας- για την πραγματοποίησή του.


Η δική μας ανάπλαση είναι η προσπάθεια όλων μας να ανακτήσουμε την πόλη μας, τους καλύτερους χώρους της και τις πολυδαίδαλες ακτές της. Είναι η προσπάθεια των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους όχι μόνο ατομικά ή οικογενειακά αλλά σαν ένα ομοιογενές σύνολο, σαν πολίτες αυτής της πόλης. Με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου, είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας απέναντι στη πόλη που μας γέννησε, μας φιλοξενεί και μας χρειάζεται για να την υπερασπιζόμαστε.

Το σχετικό ρεπορτάζ για την χτεσινή εκδήλωση που έγραψα στο μπλογκ "ΑΝΑΠΛΑΣΗ" αναφέρει τα εξής:

Έγινε η παρουσίαση του βιβλίου Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗ στη Δραπετσώνα (αίθουσα Δημοτικών Συμβουλίων) με την παρουσία ενός μεγάλου αριθμού θεατών που συμμετείχαν στη συζήτηση που ακολούθησε.
Η παρουσίαση έγινε από τους Λάκη Ιγνατιάδη και Γιώργο Παπαδάκη που μίλησαν ο πρώτος για το βιβλίο και το ιστορικό της υπόθεσης της ανάπλασης και ο δεύτερος για την ανάγκη να αναθερμανθεί το ζήτημα. Ο υποφαινόμενος μίλησε για την πρόταση που περιέχεται στο βιβλίο.
Ήρθαν στην εκδήλωση οι βουλευτές Διαμαντίδης Γιάννης (υπουργός Ναυτιλίας), Γρηγόρης Νιώτης (α' αντιπρόεδρος της Βουλής), Λιντζέρης Δημήτρης (μίλησε για την πρόταη του βιβλίου και τις δικές του προτάσεις), Γιάννης Νεράντζης, το μέλος της ΚΕ της ΔημΑρ Γεράσιμος Γεωργάτος και ο δήμαρχος Λουκάς Τζανής καθώς και οι πρώην δήμαρχοι Δραπετσώνας Αλ. Χρυσός και Κ. Χρονόπουλος. Φυσικά ήταν πολλοι επώνυμοι, δημοτικοί σύμβουλοι, αντιδήμαρχοι, κοινοτικοί σύμβουλοι, πρόεδροι σωματείων κλπ. και αρκετός κόσμος που όσο περνούσε η ώρα αντί να λιγοστεύει γινόταν όλο και περισσότερος με αποτέλεσμα η εκδήλωση να τελειώσει πολύ αργά.
Έγινε πλήθος τοποθετήσεων, οι περισσότερες στο πνέυμα του βιβλίου (μητροπολιτικό πάρκο με πράσινο άνω των 400 στρεμμάτων, αθλητικοί χώροι περίπου 80 στρ. και ρυμοτόμηση 60 στρεμμάτν περίπου για να γίνει βιώσιμο οικονομικά το εγχείρημα) ενώ ελάχιστες εξ αυτών κινήθηκαν στο πνεύμα της απαλλοτρίωσης του χώρου.
Όπως προέκυψε από τη συζήτηση, θα κατατεθεί πρόταση για δημιουργία μιας Επιτροπής Ανάπλασης υπό την σκέπη του δημοτικού συμβουλίου.

Ένα τελευταίο σχόλιο.
Η εκδήλωση ήταν πολύ καλή. Πέτυχε απόλυτα τον σκοπό της που ήταν να βοηθήσει ώστε το θέμα να ξαναμπεί στην επικαιρότητα και να του δοθεί μια αναγκαία ώθηση που θα το βγάλει από το τέλμα στο οποίο βρέθηκε την περασμένη δεκαετία.

Και πριν καλά-καλά ανεβάσουμε το κείμενο αυτό, νάσου φρέσκο φρέσκο το κείμενο από το Δραπετσίνι (http://drapetsini.blogspot.com/2011/05/blog-post_10.html) για την εκδήλωση που το ανεβάζουμε κι εμείς αντιγράφοντάς το ατόφιο:

τίτλος:
Ότι δεν μας χωρίζει μας κάνει πιο δυνατούς, και …«Η δική μας ανάπλαση»!



Παρακολουθήσαμε την παρουσίαση (συζήτηση) του βιβλίου «Η δική μας ανάπλαση» του Γ. Τσιρίδη στο πρώην Δημαρχείο Δραπετσώνας. Στην εκδήλωση έδωσαν το παρόν «οι αρχές της πόλης» καθώς και πολλοί ενεργοί πολίτες. Επιγραμματικά τι θα θυμόμαστε από την εκδήλωση:


«Η δική μας Ανάπλαση» είναι μία πρωτότυπη και καλογραμμένη έρευνα, που καταλήσει σε μία πρόταση που έγραψε ένας άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα, πράγματα και γεγονότα σε πολλά από τα οποία ήταν ο ίδιος και πρωταγωνιστής.


Κρυφή επιθυμία των ανθρώπων που διοργάνωσαν τη βραδιά ήταν να γίνει συζήτηση και ίσως διαμόρφωση κοινών θέσεων για το μέλλον μιας περιοχής, και αυτό σε μεγάλο βαθμό το πέτυχαν.


Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα ζεστό και συναινετικό, θύμιζε λίγο από δημοτικό συμβούλιο στην καλή του εκδοχή, μιας και ήταν παρόντες αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι, χωρίς κραυγές και κακίες αλλά με απόψεις και θέσεις. Αποδείχτηκε ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι εκτός δημοτικού συμβουλίου είναι «άλλοι άνθρωποι»!


Όλοι συμφώνησαν λίγο πολύ με την πρόταση του βιβλίου και αποδέχονται την πολεοδόμηση ενός μικρού μέρους της έκτασης (περί το 10%), με Μητροπολιτικό πάρκο άνω των 400 στρεμμάτων (συν 80 στρέμματα αθλητικών χώρων) και ελεύθερες ακτές.


Η ανάπλαση της τέως βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας-Κερατσινίου μπορεί να αποδειχθεί αποφασιστικής σημασίας για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στην περιοχή και αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για ολόκληρο τον Πειραιά που δεν πρέπει να καθυστερήσει. Η ανάπλαση είναι τελευταία ελπίδα του Πειραιά.


Η ψήφιση με μεγάλη πλειοψηφία στο Δημοτικό συμβούλιο ενός σχεδίου ανάπλασης, θα είναι ένα σημαντικό βήμα για την αναβάθμιση και αξιοποίηση της περιοχής που για χρόνια είχε εγκαταλειφθεί στην τύχη της.


Κοινή διαπίστωση όλων ήταν ότι υπάρχει κόσμος που πέρα από πολιτικές αντιπαλότητες νοιάζεται πραγματικά για την πόλη.


Το ερωτήματα που έμειναν να αιωρούνται μετά το τέλος της εκδήλωσης ήταν: Παλεύουμε για το εφικτό και ρεαλιστικό ή το ανέφικτο και ακατόρθωτο; Στις σημερινές συνθήκες ποιο είναι το εφικτό και πιο το ανέφικτο για την περιοχή; Υπάρχουν μειοψηφίες «ακαταπόνητης αντοχής και ανυπέρβλητης διορατικότητας» για να τραβήξουν μπροστά την υπόθεση;


ΥΓ1. Υπήρξαν και ειδήσεις από την τοποθέτηση του Δημάρχου: α. Ο Δήμαρχος συναντήθηκε με τεχνοκράτες του ΟΛΠ, ελπίζουμε ότι η επιτροπή ποιότητας ζωής, οι κοινές επιτροπές ΟΛΠ-Δήμου και το δημοτικό συμβούλιο θα μάθουν τις λεπτομέρειες και τα παραλειπόμενα της συνάντησης. β. Αναμένεται μελέτη του Πολυτεχνείου με προτάσεις για την περιοχή γ. Διαμορφώνεται πρόταση για την ιχθυόσκαλα που σύντομα θα παρουσιαστεί.


ΥΓ2. Μουσικές με Τζιμ Μόρισσον, Σαββόπουλο και «τραπεζάκια έξω», Βαγγέλη Γερμανό, Παπακωνσταντίνου, Πολίς, Πινκ Φλοϋντ αλλά και ρεμπέτικα κλπ., μια μίξη ήχων που με φυσιολογικό τρόπο θα έδεναν με την εκδήλωση …παρά τις φήμες δυστυχώς δεν ακούστηκαν!

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Μην ξεχάσετε τη Δευτέρα, στην παρουσίαση του βιβλίου "Η Δική μας Ανάπλαση" θα γίνει συζήτηση επί της ουσίας της πρότασης για πολεοδόμηση σε περιορισμένη έκταση με δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου άνω των 400 στρεμμάτων και με ελεύθερες ακτές.

.
Στο βιβλίο περιέχονται και 11 στιγμιότυπα, γραμμένα σε πρώτο ενικό πρόσωπο, που αφορούν στην ιστορία του θέματος και τις περιπέτειές του. Ένα τέτοιο στιγμιότυπο θα γράψω παρακάτω. Βρίσκεται στις σελίδες 254-257 του βιβλίου και περιγράφει μια σύσκεψη των τότε "Ανένταχτων" που έπρεπε να αποφασίσουν για τον δρόμο της 25ης Μαρτίου (τότε επρόκειτο να κατασκευαστεί)

Αρχές του 1984:
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ


Αργά το απόγευμα και μαζευόμασταν σιγά-σιγά. Καφές, ποτό και μουσική όπως πάντα στο στερεοφωνικό της Γεωργίας με Τζιμ Μόρισσον, Ρέζιντενς, πολύ Σαββόπουλο και «τραπεζάκια έξω», Βαγγέλη Γερμανό, Παπακωνσταντίνου, Πολίς, Πινκ Φλοϋντ αλλά και ρεμπέτικα κλπ., μια μίξη ήχων που με φυσιολογικό τρόπο έδεναν όλες μεταξύ τους απόλυτα. Η συνεδρίαση των «Ανένταχτων» περιλάμβανε τα γνωστά μέλη, γύρω στα είκοσι άτομα όπως συγκεντρωνόμασταν κάθε φορά. Όλοι σχεδόν πρώην ΚΚΕ, πρόσφατα διαγραμμένοι από το κόμμα, και κάποιοι «λοιποί» αριστεροί είτε συμπαθούντες το Εσωτερικό είτε το ΠαΣοΚ. Στις εκλογές του 1982 είχαμε εκλέξει 3 συμβούλους στους 12 της πλειοψηφίας του «Πανδημοκρατικού» συνδυασμού με επικεφαλής τον Νίκο Χατζόπουλο. Είμασταν υπολογίσιμη δύναμη όχι μόνο από την παρουσία στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και γιατί βγάζαμε μια εφημερίδα, τη ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ, που ήταν ένα σοβαρό όργανο παρέμβασης στη Δραπετσώνα εκείνο τον καιρό. Είμασταν μια παρέα τριαντάρηδων που βρισκόμασταν μεταξύ μας καθημερινά ή πολύ συχνά. Συναντιόμασταν πότε στο σπίτι του ενός και πότε του άλλου αλλά υπήρχαν και τα φεστιβάλ και οι συναυλίες και οι εκδηλώσεις για να μας φέρνουν όλο και πιο κοντά. Όποτε έπρεπε να ληφθεί κάποια απόφαση σημαντική μαζευόμασταν και το συζητούσαμε. Αυτό χρειαζόταν σπάνια αφού η καθημερινή επικοινωνία εξασφάλιζε ότι όλοι ήταν ενήμεροι και είχαν πει τη γνώμη τους για όλα. Στις εξαιρετικές όμως περιπτώσεις συνεδριάζαμε όλοι μαζί. Κι αυτή ήταν μια εξαιρετική περίπτωση.


Θα συζητούσαμε και θα αποφασίζαμε την οριστική μας θέση για τον δρόμο της 25ης Μαρτίου. Εδώ και αρκετούς μήνες, από τα μέσα του 1983, υπήρχε ανοιχτή διαμάχη με τον δήμαρχο Νίκο Χατζόπουλο και τον αντιδήμαρχο Κώστα Χρονόπουλο που εξέφραζε στη Δραπετσώνα το ΠαΣοΚ για τον δρόμο αυτό. Είχε χαρακτηριστεί εθνική οδός, προβλεπόταν να έχει 6 ή 8 λωρίδες και θα έκοβε την πόλη στα δύο απομονώνοντας το Ταμπάκικο. Θα φόρτωνε τη Δραπετσώνα και με ρύπανση από τη μεγάλη κυκλοφορία. Η κύρια κατηγορία εναντίον μας ήταν ότι δεν προβάλαμε εναλλακτική λύση και απλά λέγαμε «όχι» πράγμα που δεν απείχε και πολύ από την αλήθεια. Όμως μέχρι τώρα η αντίθεσή μας εκφραζόταν μόνο μέσα από τη ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ που δεν είχε υποχρέωση να παίρνει θέση, εφημερίδα ήταν. Θέση θα παίρναμε ως Ανένταχτοι και αυτό σκοπεύαμε να κάνουμε εδώ. Και η θέση ήταν δουλεμένη μεν και συζητημένη μεταξύ αρκετών από εμάς, όμως δεν είχε εκφραστεί ακόμα με ακρίβεια για το δημοτικό συμβούλιο και τον κόσμο. Και η θέση μας αυτή ήταν να συνδέσουμε τη διαδρομή της σύνδεσης Πειραιά-Σχιστού που μέχρι τώρα προβλεπόταν να εξυπηρετείται από την 25η Μαρτίου με τα εργοστάσια, προτείνοντας λύση που να περνάει μέσα από αυτά.


Όταν μαζευτήκαμε στο σαλόνι της Γεωργίας και κλείσαμε τα ραδιόφωνα και τα πικάπ λέγοντας πως ξεκινάμε, είχαμε την αίσθηση ότι αποφασίζαμε για κάτι σημαντικό για την πόλη και νιώθαμε αυτή την ευθύνη. Κανείς δεν βαριόταν και κανείς δεν έκανε αγγαρεία. Όλοι αντιλαμβάνονταν ότι η απόφαση αυτή είχε ουρές. Και συνέπειες. Και για τη πόλη και για εμάς ως πολιτική ομάδα. Γιατί μέχρι τότε ήμασταν οι μόνοι που τραβούσαμε αυτό τον δρόμο. Το ΠαΣοΚ που ήταν κυβέρνηση είχε προχωρήσει τις επιλογές του απαλλοτριώνοντας οικόπεδα και διαθέτοντας χρήματα για την 25ης Μαρτίου, το ΚΚΕ Εσωτερικού συντασσόταν μέχρι στιγμής με τον δήμαρχο και το ΠαΣοΚ, ενώ ο δήμαρχος ήταν φανατικά υπέρ αυτής της λύσης και η δεξιά και ο Τουλουμτζής συμφωνούσαν κι αυτοί. Έμενε μόνο το ΚΚΕ το οποίο μέχρι στιγμής ήταν υπέρ της κατασκευής του δρόμου όπως είχε προταθεί και κατασκευαζόταν. Στο δήμο του Κερατσινίου όπου το ΚΚΕ είχε τον δήμο, ο Σαράφογλου και η πλειοψηφία είχαν πάρει απόφαση υπέρ του δρόμου και μάλιστα είχαν ζητήσει με επίσημη απόφαση του δημοτικού τους συμβουλίου να χαρακτηριστεί η 25ης Μαρτίου εθνική οδός. Υπήρχαν κάποιες απόψεις στελεχών του ΚΚΕ στη Δραπετσώνα που έβλεπαν θετικά τη διαφοροποίηση (όπως π.χ. ο Κ.Ροσπόγλου) αλλά για να αλλάξουν τη γνώμη του επίσημου ΚΚΕ και να υποχρεώσουν το Κερατσίνι σε στροφή 180 μοιρών είχαν πολύ δρόμο να διανύσουν με αμφίβολο αποτέλεσμα. Έτσι λοιπόν ξέραμε ότι η απόφαση που θα παίρναμε μάλλον θα μας απομόνωνε και θα μας αποξένωνε και από τον συνδυασμό με τον οποίο πρόσφατα είχαμε εκλεγεί.


Ήμασταν όμως ωραίοι. Γράψαμε στα παλιά μας παπούτσια κάθε πολιτική σκοπιμότητα και κάθε μικροκομματικό υπολογισμό και πήραμε την απόφαση που πιστεύαμε ότι ήταν η σωστή για την πόλη. Η εισήγηση έλεγε πως η Δραπετσώνα δεν αντέχει άλλη υποβάθμιση, κι αν θέλουν δρόμο για σύνδεση του Πειραιά με το Σχιστό θα έπρεπε να δώσουν ανταλλάγματα, δηλαδή να συμφωνήσουν σε απομάκρυνση ή σε κατάτμηση των εργοστασίων χαράζοντας τον δρόμο μέσα από το Λιμάνι, τα Λιπάσματα και το Τσιμεντάδικο και τη Μόμπιλ και τη ΒΡ. Πήραμε χαρτί και μολύβι, σχεδιάσαμε αυτό που θέλαμε, μετά πήραμε χάρτη της Δραπετσώνας και σχεδιάσαμε τη διαδρομή μέσα από το Λιμάνι κι όχι πάνω από τον γκρεμό όπως αρχικά προβλεπόταν, μέσα από τα Λιπάσματα, πίσω από το γήπεδο και ανάμεσα από τη Μόμπιλ την ΑΓΕΤ και τη ΒΡ. Ο δρόμος για μας θα συνδεόταν στο εξής με την τύχη των εργοστασίων.


Χαράξαμε στον χάρτη τη διαδρομή που τελικά μετά από 11-12 χρόνια (το 1995) έγινε η επίσημη χάραξη που αποδέχτηκε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και που σήμερα είναι η διαδρομή που έχει ο περιφερειακός δρόμος. Μάλιστα σήμερα ο περιφερειακός δρόμος είναι υπόγειος και υπέργειος (τούνελ και γέφυρες) έτσι που να μην «κόβει» τον χώρο της Ανάπλασης και να μην δυσκολεύει την επαφή της Δραπετσώνας με την παραλιακή μετώπη. Τα πράγματα δηλαδή είναι καλύτερα και από ό,τι αποφασίσαμε εκείνο το βράδυ να είναι η θέση των Ανένταχτων και η θέση με την οποία θα αγωνιζόμασταν τα επόμενα χρόνια. Και αν μας έλεγαν ότι σε 12 χρόνια η θέση αυτή θα γίνει επίσημη θέση του κράτους και ότι σε 24-25 χρόνια ο δρόμος αυτός θα είναι πραγματικότητα, με γέφυρες και τούνελ δεν θα τον πιστεύαμε. Όχι γιατί δεν πιστεύαμε στον αγώνα που ξεκινούσαμε αλλά γιατί όλα ήταν τόσο δύσκολα και ανάποδα και μοναχικά που ο αγώνας αυτός έμοιαζε να είναι εντελώς ουτοπικός.


Άμεση συνέπεια αυτής της θέσης ήταν και η διατύπωση της οριστικής μας θέσης για άμεση απομάκρυνση των εργοστασίων αντί για την μέχρι τότε ισχύουσα θέση του δήμου με την οποία συντασσόμασταν περί περιορισμού της μόλυνσης και σταδιακής μετεγκατάστασης των βιομηχανιών. Εξ άλλου με την απόφαση αυτή επερχόταν η οριστική ρήξη με τον δήμαρχο και την πλειοψηφία του δήμου με αποτέλεσμα οι θέσεις μας να γίνονται όλο και πιο καθαρές και πιο ριζοσπαστικές. Όχι ουτοπικές αλλά προωθημένες και χωρίς κρατήματα, ισορροπίες και διστακτικότητες.


Επί πλέον η θέση αυτή βοήθησε και τους Δραπετσωνίτες του ΚΚΕ να περάσουν στην «αχτίδα» τους (όπου περιλαμβανόταν και το Κερατσίνι) τη θέση για «παραλιακή διαδρομή» με αποτέλεσμα να αλλάξει θέση μετά από ένα περίπου χρόνο ο Δήμος Κερατσινίου και να γίνει θέση του συνδυασμού του ΚΚΕ στη Δραπετσώνα η κατάργηση της 25ης Μαρτίου ως δρόμου σύνδεσης του Πειραιά με το Σχιστό. Ο δρόμος αποκλείστηκε το 1987-88 όταν κέρδισε τις εκλογές ο Μπεάζογλου με το ΚΚΕ και μπήκαν οι βάσεις ώστε το 1992-93 να κερδηθεί ο περιφερειακός δρόμος στο λιμάνι (κάτω από τον γκρεμό πλέον) και να γίνει θέση της κυβέρνησης το 1995 η χάραξη του περιφερειακού μέσα από τα εργοστάσια.

Ρύθμιση για τα χρέη των ΟΤΑ

.
Tροπολογία για τη ρύθμιση των χρεών των ΟΤΑ και των Περιφερειών κατέθεσαν χθες οι υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομικών και Παιδείας. Η ρύθμιση προβλέπει αύξηση των χρόνων αποπληρωμής σε 25 χρόνια, μείωση επιτοκίων και λήψη νέου δανείου έως τις 31/12/2011 από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η τροπολογία κατατέθηκε στο σχέδιο νόμου «Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, στελέχωση των ελεγκτικών υπηρεσιών και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Οικονομικών». Όπως επισημαίνεται από το υπουργείο Εσωτερικών, με την τροπολογία «δίνεται η δυνατότητα στο ΔΣ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων να ρυθμίζει οφειλές από δάνεια που έχει χορηγήσει στους δήμους και τις πρώην κοινότητες ή τους καθολικούς διαδόχους αυτών, καθώς και στις Περιφέρειες, κατόπιν αιτήσεώς τους». Συγκεκριμένα, ρυθμίζεται το σύνολο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις δανειακές συμβάσεις, δηλαδή κεφάλαιο, τόκοι, τόκοι υπερημερίας, και λοιπές επιβαρύνσεις με ταυτόχρονη τη δυνατότητα εξόφλησης των οφειλών αυτών με συνομολόγηση νέου δανείου για το σκοπό αυτό. Επίσης, με την ίδια τροπολογία επιλύεται το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τη μεταφορά μαθητών από το τόπο διαμονής τους στο σχολείο φοίτησης με την παράταση της ισχύουσας μεταβατικής ρύθμισης έως το τέλος του τρέχοντος σχολικού έτους, οπότε και θα τεθεί σε ισχύ το νέο σύστημα μεταφοράς με ευθύνη των δήμων. Για το θέμα της μεταφοράς των μαθητών σημειώνεται ότι οι δαπάνες, που δεν έχουν καταβληθεί στους δικαιούχους (ιδιοκτήτες λεωφορείων) από τις νομαρχίες, θεωρούνται νόμιμες εφόσον «ο γενικός γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης διαπιστώσει με σχετική πράξη του την εκτέλεση του μεταφορικό έργου και το ύψος της σχετικής δαπάνης». Παράλληλα, ορίζεται ότι «εφόσον δεν έχουν ολοκληρωθεί έως 31/12/10 οι σχετικοί διαγωνισμοί για την ανάδειξη νέων μειοδοτών, η μεταφορά των μαθητών πραγματοποιείται από τις οικείες περιφέρειες, κατόπιν παράτασης των συμβάσεων που είχαν συναφθεί για το σχολικό έτος 2009-2010». Σημειώνεται ότι, όπως προβλέπει ο «Καλλικράτης», από το επόμενο σχολικό έτος η μεταφορά των μαθητών θα γίνεται με ευθύνη των δήμων.

(το ρεπορτάζ από το site "πατρίς")

Αυτός έφυγε νωρίς!

.
Κηδεύτηκε ο Γιώργος Αραβιάδης.
Έφυγε ειρηνικά και ήσυχα.
Τελείωσε με τα βάσανα και τις μικροχαρές.
Οι δικοί του που έμειναν πίσω είναι δυστυχείς.
Γιατί έχασαν έναν καλόν άνθρωπο.
Εύκολα βρίσκεις έναν πρώην δήμαρχο, δύσκολα ένα καλόν άνθρωπο!
Όσοι μείναμε εδώ, θα πάρουμε τον ίδιο δρόμο κάποια μέρα κι εμείς.
Αμετάκλητα!

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Άλλη μια απογοητευτική βραδιά στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ

.
Μαύρο χάλι στο δημοτικό συμβούλιο. Ορισμένες στιγμές η συνεδρίαση μετατρέπεται σε αρένα γεμάτη από αλληλοκατηγορίες, καλυμμένες βρισιές, αγένειες, φωνές και λεκτική βία!
Όλα αυτά για θέματα απολύτως δευτερεύοντα στα οποία κατ' ουσία συμφωνούν όλοι!
Μέχρι τώρα, 4 μήνες στο ΔΣ, δεν θυμάμαι μια πραγματική σοβαρή διαφωνία.
Αλλά πετάνε την μπηχτή, κάνουν τον κόκορα ο ένας στον άλλον, δήθεν αγανακτούν, δήθεν θυμώνουν και στο τέλος απογοητεύουν και τους εαυτούς τους!
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ και ΓΙΑ ΒΛΑΚΩΔΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ!
Που να τύχει και κανένα θέμα που να χρειάζεται πραγματική αντιπαράθεση!

Λυπάμαι που αναγκάζομαι να μιλήσω έτσι, δεν μου αρέσει να ισοπεδώνω ούτε να είμαι τόσο απορριπτικός και περιφρονητικός για τα λόγια ή τα έργα των άλλων, όμως και αυτό εκεί μέσα μερικές φορές δεν αντέχεται!
Να κάνεις λίγη πλάκα; Αποκλείεται! Όχι τόσο γιατί λείπει η αίσθηση του χιούμορ από τους ανθρώπους αλλά γιατί το κλίμα είναι βαρύ και ασήκωτο από σαχλαμάρες αιτίες συνήθως.

Χτες σε μια στιγμή που πήρα τον λόγο και μετά από ένα καυγά για τα όρια του δήμου (που δεν αμφισβητούνται βέβαια, είναι καθαρά τεχνικό θέμα) κι αφού η αδρεναλίνη μερικών από τους συνεδριάζοντες είχε κτυπήσει κόκκινο, είπα μέσες άκρες τα εξής:
"Με συγχωρείτε νυν και τέως δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, όσοι μιλάτε τόση ώρα, αλλά θέλω να σας πληροφορήσω ότι καμιά εικοσαριά θεατές δημότες και καμιά εικοσπενταριά σύμβουλοι θεατές τόση ώρα σας κοιτάμε με το στόμα ανοιχτό και δεν πιστεύουμε σε ό,τι βλέπουμε"
Λίγο μετά αποχώρησα.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Πρέπει να μάθουμε ΣΩΣΤΑ και ΠΛΗΡΩΣ τι γίνεται στον χώρο των Λιπασμάτων και να δράσουμε αναλόγως!

Με τον ΟΛΠ η δημοτική αρχή και το δημοτικό συμβούλιο έχουν συμφωνήσει μεταξύ άλλων ότι εργασίες λιμενικές στον χώρο της Ανάπλασης δεν θα γίνουν τα προσεχή χρόνια και πάντως όχι προτού επανεξεταστούν όλα τα ζητήμτα από κοινού και ληφθούν ΝΕΕΣ αποφάσεις από τον Δήμο και τον ΟΛΠ
Ωστόσο το Κοινοτικό Συμβούλιο Δραπετσώνας καταγγέλει ότι εκεί ΓΙΝΟΝΤΑΙ τέτοιες εργασίες ΣΗΜΕΡΑ. Ρίχνονται ΜΠΛΟΚΙΑ στη θάλασσα που σημαίνει ότι γίνεται επέκταση του λιμανιού!
Αν είναι έτσι, τότε θα έχουμε ΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ με τον ΟΛΠ, αφού θα πρόκειται για μια ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ της πρόσφατης συμφωνίας.
Το ΔΣ πρέπει να δει το θέμα ΣΟΒΑΡΑ και κυρίως με ΣΟΒΑΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ. Πρέπει να γίνει άμεσα (Δευτέρα πρωί) επαφή με τον ΟΛΠ και με την Εθνική Τράπεζα για να μάθουμε τι συμβαίνει και ποια είναι η δική τους θέση στο θέμα αυτό. Αν πρόκειται για κάτι δευτερεύον, να το κλείσουμε εδώ, αν όμως είναι κάτι σημαντικό να το ανάγουμε σε πρώτο θέμα και να κινητοποιηθούμε.
ΕΠΕΙΓΕΙ να έχουμε σωστή και πλήρη πληροφόρηση!
Και κάτι ακόμη: Υποθέσεις όπως η Ανάπλαση, ο ΟΛΠ κλπ. είναι ΕΘΝΙΚΕΣ υποθέσεις της πόλης και αφορούν σε ΟΛΟΥΣ, δεν είναι θέματα μόνο της διοίκησης! Δεν πρέπει η διοίκηση να τα αντιμετωπίζει μόνη της και μετά να ενημερώνει. Πρέπει σε όλα τα στάδια να ζητά και να απαιτεί ακόμα τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης. Και η αντιπολίτευση φυσικά πρέπει να είναι αρωγός σε όποια προσπάθεια να υπερασπιστεί η διοίκηση το δίκιο της πόλης μας!

Η σημερινή μου ΑΝΑΡΤΗΣΗ στο μπλογκ  "ΑΝΑΠΛΑΣΗ" έχει ως εξής:

Προχτές Παρασκευή συνεδρίασε το Κοινοτικό Συμβούλιο Δραπετσώνας και μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν ήταν η παράνομη δραστηριότητα στον χώρο των Λιπασμάτων. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκαν και καταγγελίες ότι υπήρξε παρεμπόδιση του κοινοτικού συμβουλίου να πάει στον χώρο για επιτόπια έρευνα, ότι οι δράσεις εκεί δεν έχουν καμμιά άδεια κλπ. Και γενικώς οι άνθρωποι της εταιρείας είπαν ότι αυτά είναι δράσεις στον χώρο του ΟΛΠ και ότι οι ίδιοι δεν ξέρουν τίποτε.
Η δημοτική αρχή πήγε εκεί και είδε τα ίδια με το κοινοτικό συμβούλιο. Μαζί της είχε πάρει και τον κ. Ρουσέτο Λειβαδάρο, πρώην διευθυντή βιομηχανικών δραστηριοτήτων της Νομαρχίας και μεταλειολόγο που γνωρίζει τα ζητήματα αυτού του είδους. Ωστόσο δεν υπήρξε ανακοίνωση από τη δημοτική αρχή, πέραν της αναφοράς στο κοινοτικό συμβούλιο. Σίγουρα το θέμα θα συζητηθεί στην αυριανή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και -πιθανόττα- θα το θέσει η ίδια η διοίκηση
Το ανησυχητικό είναι ότι σύμφωνα με μαρτυρίες του προέδρου του κοινοτικού συμβουλίου κ. Δ.Αντωνόπουλου υπήρχαν εκεί ΜΠΛΟΚΙΑ, δηλαδή γίνονταν λιμενικές εργασίες! Αν είναι έτσι το θέμα σοβαρεύει και θα πρέπει άμεσα να γίνει συνάντηση με τον ΟΛΠ καθώς και κινητοποίηση.
Να σημειώσουμε εδώ δυο σημαντικές παραλείψεις (λάθη) της δημοτικής αρχής:
1.- Πήγε στον χώρο ΧΩΡΙΣ να ενημερώσει την αντιπολίτευση. Γιατί; ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!
2.- Δεν έχει συνεδριάσει η Επιτροπή Δήμου-ΥΕΝ (ΟΛΠ) για τη Βιομηχανική Ζώνη. Εκεί θα μαθαίναμε έγκαιρα και έγκυρα περί τίνος πρόκειται και θα είχαμε και λόγο. ΛΑΘΟΣ κι αυτό.

Ο Θουκυδίδης ανέφερε πρώτος την ονομασία ΗΕΤΙΩΝΕΙΑ για την περιοχή της σημερινής Δραπετσώνας


Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404 πΧ) οι Αθηναίοι κατέκτησαν περιφανείς νίκες, υπέστησαν όμως και κάποιες συμφορές, η μεγαλύτερη των οποίων ήταν η Σικελική Εκστρατεία. Ήταν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο του Αλκιβιάδη, τον οποίο όμως οι εχθροί του κατάφεραν να καταδικάσουν (κατηγορώντας τον για δήθεν βεβήλωση των «Ερμών Κεφαλών») όταν πια αυτός είχε ξεκινήσει με τον στόλο για τη Σικελία και του στέρησαν την αρχηγία εν πλω. Η εκστρατεία, χωρίς πλέον τον Αλκιβιάδη οδήγησε τον αθηναϊκό στόλο και στρατό σε μια τέλεια καταστροφή.

Την εξουσία τότε πήραν στην Αθήνα οι ολιγαρχικοί με πραξικόπημα στο οποίο όμως αντέδρασε ο εναπομείνας στόλος που βρισκόταν στη Σάμο. Αρχηγός του στόλου έγινε ο Αλκιβιάδης, καθώς τον αποδέχτηκαν με τιμές οι Αθηναίοι που αποτελούσαν τα πληρώματα και τους στρατιώτες και του ζήτησαν να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στην Αθήνα.
Ο Αλκιβιάδης πραγματικά άρχισε τις ετοιμασίες για να εκστρατεύσει στην Αθήνα για να επαναφέρει στην εξουσία τους δημοκρατικούς. Οι ολιγαρχικοί ανησυχούντες αποφάσισαν να οχυρώσουν την Ηετιώνεια, την σημερινή Δραπετσώνα, ενισχύοντας τα τείχη της Ηετιώνειας Πύλης. Περιγράφει τα γεγονότα ο Θουκυδίδης ως εξής: (ΘΟΥΚ. Θ 89-90 σε μετάφραση Α.Βλάχου))

«είχαν αρχίσει να κτίζουν ένα οχυρό στην τοποθεσία που ονομάζεται Ηετιώνεια. Βλέποντας ότι οι πρέσβεις τους είχαν γυρίσει από τη Σάμο και ότι, όχι μόνον ο λαός αλλά και πολλοί δικοί τους, που ως τότε τους ήταν πιστοί, μεταστρέφονταν, ανέπτυξαν μεγάλη δραστηριότητα…..
Η Ηετιώνεια είναι χερσόνησος του Πειραιά κοντά στην είσοδό του. Την οχύρωναν κατά τέτοιο τρόπο ώστε μαζί με το τείχος που υπήρχε προς τη στεριά να μπορεί ολιγάριθμη φρουρά να ελέγχει την είσοδο….»

Η Δραπετσώνα λοιπόν ήταν η χερσόνησος κοντά στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά που φιλοξενούσε την Ηετιώνεια Πύλη και η ίδια ονομαζόταν Ηετιώνεια. Αποτελούσε τμήμα του Δήμου των Πειραιωτών και η τοποθεσία της μαζί με τα οχυρά της την είχαν επιβάλει σαν σημαντικό τμήμα της οχύρωσης του Πειραιά και της προστασίας της Αθήνας ολόκληρης από εισβολείς που θα απειλούσαν την πόλη από θαλάσσης και θα αποβιβάζονταν στη στεριά. Και η πρώτη αναφορά της σε ιστορικό κείμενο είναι ακριβώς η παραπάνω αναφορά του μεγάλου ιστορικού, του Θουκυδίδη