Ιλλουμινάτι

Είχα μια συζήτηση χτες για τον Ντον Μπράουν και για το κατά πόσο πίστευε αυτά που έγραφε για εκκλησίες, μυστικές διαδρομές κλπ., αν ήταν δηλαδή ένας "εν τέλει πιστός" ή αν "κρατούσε αποστάσεις" από το θέμα του.
Στους "ιλλουμινάτι" βέβαια ο σκηνοθέτης μας δίνει καθαρά τα θρησκευτικά πιστεύω του Λαγκστον- Τομ Χανκς σε μια συζήτηση με τον αρχικαρδινάλιο όπου ο Λάγκστον κρατά αποστάσεις από τη θρησκεία στα επίμονα ερωτήματα που του τίθενται αν πιστεύει στο θεό ή όχι. Στον κώδικα Ντα Βιτσι όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα, ούτε στο έργο ούτε στο βιβλίο. Τελικά καταλήξαμε ότι ο Ντον Μπράουν δείχνει να πιστεύει πραγματικά ότι υπάρχει διαδοχή από τη Μαγδαληνή (και συνεπώς από τον Χριστό) σε κάποιον καλά φυλασσόμενο σημερινό φορέα των γονιδίων του και του ΝτιΕνΈϊ του, όμως αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι αυτή είναι και θεϊκή καταγωγή, άρα παραμένει η υπόθεση στα πλαίσια της γήινης και ανθρώπινης θρησκείας και επομένως δεν μπλέκεται ο Ντον Μπράουν- Λάγκστον- Τομ Χανκς στο παιχνίδι μιας κάποιας πραγματικής "πίστης", άρα κρατάει αποστάσεις!
Βέβαια, όλη η συζήτηση θα μπορούσε να είναι απλά ένας τρόπος για να περάσει ευχάριστα η ώρα μας, όμως αυτό δεν απέκλεισε κάποιες πιο χρήσιμες και απολαυστικές σκέψεις.
Η σκέψη ότι ένας θεός άπειρος, εμπεριέχων το σύμοπαν (ή τα σύμπαντα) και τα εκατομμύρια σμηνών γαλαγιών με τα δισεκατομμύρια ήλιων έψαξε μέσα σε όλα αυτά τα άπειρα και απίστευτα πολλά και μεγάλα για να βρει ανάμεσά τους μια απίστευτα μικρή μικρή σκονίτσα, που είναι η γη, για να αφήσει εκεί πάνω τον γιο του για να σώσει τους ανθρώπους {και όχι τους βράχους, τα φυτά, τα ζώα, τη θάλασσα κλπ.) και μάλιστα άφησε και το γονίδιό του να διασώζεται μέσα από κρύπτες της ιστορίας και της παραϊστορίας, ε, αυτό είναι ένας συλλογισμός άξιος να εκτεθεί και να εκτιμηθεί δεόντως.

Απόλυτες Βεβαιότητες

Χωρίς Ιστορία δεν θα ξέραμε για το παρελθόν και δεν θα είχαμε καμιά βεβαιότητα για το μέλλον ότι θα κυλήσει κι αυτό χωρίς τη δική μας παρουσία όπως κύλησε το παρελθόν. Στην ουσία η παρηγοριά για τη μετά θάνατο ζωή ήταν το αντίδοτο για τη δηλητηρίαση που υποστήκαμε σαν είδος μόλις αρχίσαμε να καταγράφουμε ιστορία. Γι αυτό Ιστορία και Θρησκεία πάνε μαζί. Πάρε τη γνώση του κόσμου που ζεις, πάρε κι ένα αναισθητικό για να κοιμηθείς από τους εφιάλτες που σου δημιούργησε αυτή η γνώση. Η γνωστή ιστορία των πρωτοπλάστων, του προμηθέα κλπ.
.


Ο Υψηλάντης που διακρίνεται στη φωτογραφία άφησε γραπτές αναμνήσεις (ακόμα και πορτρέτα) πίσω του μπαίνοντας στην ιστορία. Εκατομμύρια σύγχρονοί του δεν έχουν υπάρξει ποτέ για εμάς παρά μόνο σαν μια απόλυτη βεβαιότητα ότι ΥΠΗΡΞΑΝ κάποτε και ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πια. Έτσι βεβαιωνόμαστε κι εμείς ότι παρομοίως δεν θα υπάρχουμε στο μέλλον, στο παρόν δηλαδή των επομένων γενεών. Και το ρίχνουμε στις "αιωνιότητες" διαφόρων τύπων, θρησκευτικού τύπου (η πιο απλή και προσιτή σε όλους), ιστορικού τύπου (ανώτερη μορφή αιωνιότητας, θέλει να κάνεις κάτι για να σου φτιάξουνε πορτρέτο) ή ακόμη πιο δύσκολα, συνειδησιακού τύπου (εσύ κι ο Κόσμος, δες κάτι παράξενες αυτοκτονίες κλπ.). Όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται τόσο γυμνή που μοιάζει ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΗΣ, δεν είναι παράξενο που ψάχνουν όλοι για αντίδοτα..

Είναι λοιπόν απολύτως βέβαιο ότι:
Όταν πεθαίνουμε ερχόμαστε στην κατάσταση ακριβώς στην οποία είμασταν πριν γεννηθούμε.
Όπως η Αθήνα του Περικλή και η μάχη που έδωσε ο Καραϊσκάκης στα Ταμπούρια υπήρξαν χωρίς εμάς, έτσι κάποια πράγματα που θα συμβούν στο μέλλον, θα συμβούν χωρίς εμάς. Η διαφορά με το καταγεγραμμένο παρελθόν (το πολύ μικρό μέρος του παρελθόντος που έχει απομείνει σαν γραπτή ανάμνηση) είναι ότι αυτό ήδη καταγράφτηκε και μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι είναι και τώρα παρόν μαζί μας, σαν ιστορία. Όλα τα μη καταγεγραμμένα γεγονότα, τα 99,9999999999999999... % των γεγονότων (και πολύ παραπάνω βέβαια) του παρελθόντος δεν είναι καταγεγραμμένα, είναι ανύπαρκτα για μας και είναι τόσο πραγματικά ή μη όσο και αυτά που θα συμβούν μετά τον θάνατό μας.
.
Όταν λένε ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε στο ανθρώπινο σώμα του υιού του Χριστού, που είναι κι αυτός 1/3 θεός (το υπόλοιπο 1/3 είναι Άγιο πνεύμα) εννοούν ότι:
Ένας Θεός που κατασκέυασε τον κόσμο, δηλαδή τη Γη, και το ηλιακό σύστημα, και τον Γαλαξία με τα δισεκκατομύρια ήλιων και τα εκατομμύρια έτη φωτός διάμετρο, και τα δισεκατομμύρια των άλλων γαλαξιών, και το άπειρο σχεδόν σύμπαν όπου η γη δεν είναι ούτε ένας κόκκος σκόνης μέσα σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, αποφάσισε να ενσαρκωθεί μέσα στον κόκκο της σκόνης για να πει μόνο στους ανθρώπους, ένα απειροελάχιστο τμήμα αυτής της Γης, να είναι καλοί, να μη ξενοπηδάνε, να νηστεύουνε Τετάρτες και Παρασκευές κλπ. Σα πολύ μικρή ιδέα δεν έχουν για το θεό όλοι τούτοι οι θεομπαίχτες;