.
Η πρόταση για δημιουργία Ναυτιλιακού Κέντρου με Ενιαίο Μητροπολιτικό Πάρκο στην τέως βιομηχανική ζώνη που διατύπωσα αρχικά από το καλοκαίρι του 2007 σαν λύση στο διαφαινόμεν ο αδιέξοδο, και διατύπωσα στη συνέχεια επίσημα από τον Απρίλιο του 2008 στη συνεδρίαση της Παμπειραϊκής Επιτροπής και στο Διαδίκτυο, βλέπω ότι δεν προχωράει.
Μέχρι στιγμής, παρά κάποιες σχετικές συζητήσεις μου με αρμόδιους και μη, η πρόταση δεν έχει γίνει ένθερμα αποδεκτή από κανένα φορέα.
Σκέφτηκα λοιπόν να την προχωρήσω μόνος μου.
Την έκανα ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ για το Πανεπιστήμιο Πειραιά όπου κάνω Μεταπτυχιακό στη Ναυτιλία. Ήδη την παρέδωσα στον αρμόδιο καθηγητή κ. Θ.Πελαγίδη και αναμένω την έγκριση που θα σημαίνει ταυτόχρονα και την ολοκλήρωση αυτού του Μεταπτυχιακού.
.
Υ.Γ.: Κάποια στιγμή θα την ανεβάσω και στο διαδίκτυο, σε αυτό το μπλογκ.
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009
Η Ειρήνη Μαρούπα τα πήγε τελικά πολύ καλά!
.
Η υποψήφια του ΠαΣοΚ στη Β' Πειραιά Ειρήνη Μαρούπα τα πήγε τελικά πόλύ καλά στις εκλογές της Κυριακής.
Στη Δραπετσώνα βγέηκε 4η μετά τους Νιώτη, Διαμαντίδη, Λιντζέρη που δεν παίζονταν.
Στη Β' Πειραιά βγήκε 6η μετά τους τρεις βουλευτές και τους Χρήστου, Ξυλούρη που επίσης δεν παίζονταν. Πρώτη από τους υπόλοιπους με 12.000 σχεδόν ψήφους, μπορεί κανείς να πει ότι είχε πλήρη επιτυχία στους πραγματικούς στόχους της.
Το μέλλον είναι δικό της. Αρκεί να δείξει υπομονή και επιμονή!
.
Η υποψήφια του ΠαΣοΚ στη Β' Πειραιά Ειρήνη Μαρούπα τα πήγε τελικά πόλύ καλά στις εκλογές της Κυριακής.
Στη Δραπετσώνα βγέηκε 4η μετά τους Νιώτη, Διαμαντίδη, Λιντζέρη που δεν παίζονταν.
Στη Β' Πειραιά βγήκε 6η μετά τους τρεις βουλευτές και τους Χρήστου, Ξυλούρη που επίσης δεν παίζονταν. Πρώτη από τους υπόλοιπους με 12.000 σχεδόν ψήφους, μπορεί κανείς να πει ότι είχε πλήρη επιτυχία στους πραγματικούς στόχους της.
Το μέλλον είναι δικό της. Αρκεί να δείξει υπομονή και επιμονή!
.
Κριτική για το AVATAR της Μόνικας Χριστοδούλου
Από το MIC το μουσικό PORTAL όπου είχε δημοσιευτεί το 2006 συνέντεξη της Μόνικας, όταν ακόμα ήταν απλό μέλος του συγκροτήματος που έπαιζε ο αδελφός της. Η κριτική είναι για το CD που έβγαλε η Μόνικα πέρσι (2008) το AVATAR
.
Monika
Avatar(Archangel)
Ελληνικά
Οποιοσδήποτε υπογράφει συμφωνίες με το σύστημα προ πάντων ας γνωρίζει ότι χρειάζεται να φυλάγεται: σπάνια τα κέρδη μοιράζονται. Κι αυτή η αφόρητη πίεση για καινούργια πρόσωπα, άφθαρτα να τα γεμίσεις γρατσουνιές σ' ένα δίμηνο, είναι που ωθεί στο να μπαίνουν πριν την ώρα τους ονόματα στο απυρόβλητο και πριν την ώρα τους τραγούδια στο πάνθεον. Έτσι όμως στερείται απ' τους νέους δημιουργούς ένας πολύτιμος κύκλος (τους διαγράφεται δια παντός είναι το κατά λέξη), κύκλος έξω από καθετί βιολογικός. Μιλάω για την ωριμότητα που έρχεται αβίαστα, τη step-by-step ενηλικίωση. Κι αυτή η διαγραφή μπορεί να τους τινάξει τα μυαλά, αν δε μάθουν να την αντέχουν, αν δεν είναι υποψιασμένοι για τα χειρότερα. Ξέρετε πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το να έχεις δώσει περισσότερες συνεντεύξεις από συναυλίες; Και δε θα σου το πει κανένας, στο χάζι τους στο εξώφυλλο του "Ταχυδρόμου" θα μείνουν...
Την Μόνικα Χριστοδούλου την πρωτογνώρισα λάιβ με τους Serpentine. Χαίρομαι που πορεύτηκε έτσι, που από τόσο νωρίς δημιουργεί προηγούμενα κι αφήνει ανεπαίσθητα μια κληρονομιά που ούτε κι αυτή ξέρει σήμερα (όπως και πολλοί άλλοι) το πόσο βαριά είναι και μέχρι πού θα φτάσουν οι ρίζες της. Πριν προχωρήσω, να βάλω εδώ μια παρακινδυνευμένη εκτίμηση: αν διαλέξω αποκλειστικά πέντε παραγωγές από Έλληνες που βγήκαν φέτος εντός συνόρων, προσθέσω και το "Avatar" και στείλω το πακέτο σε μερικά labels του εξωτερικού που έχω υπόψη μου, πιο σίγουρο είναι να μου απαντήσουν γι' αυτό παρά για τις υπόλοιπες. Είναι που η Μόνικα σου προσφέρει σ' αυτά τα 13 τραγούδια έναν αναγεννησιακό συναισθηματισμό που σου 'ρχεται κατάστηθα. Κι αυτό το καταλαβαίνουν όλοι και παντού με τον ίδιο τρόπο, όπως με τον ίδιο τρόπο το εκτιμούν. Το "Avatar" όπως ακριβώς εκδόθηκε τελικά είναι ένας δίσκος βγαλμένος από μια ψυχή καθαρή. Έχει ξανασυμβεί αυτό με το ντεμπούτο κάποιου. Στην πορεία, αναπόφευκτα νοθεύει τις αντιδράσεις η λογική κι αυτή η διαύγεια παύει να υπάρχει, θολώνει, επιβάλλονται ανατροπές δυσκολότερες για να την βγάλεις ξανά μπροστά, ανάλογες μ' αυτές που προσπάθησε κι η Polly Jean Harvey με τους μπαλανταδόρικους ήχους του "White Chalk". Όλα αυτά είναι σαφώς πιο σημαντικά απ' ό,τι οι συμμετοχές του Martin Wenk των Calexico και του Ian Caple (ή του όποιου άλλου, έρχεται και το μέλλον), που δικαίως δε γίνονται βιτρίνα του άλμπουμ με στίκερ ή όπως αλλιώς.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό που μπορεί αυτή η νέα κοπέλα να βγάζει τόσες επιρροές εδώ, έχοντας περάσει μόλις τα είκοσι, οι οποίες είναι ένα γινόμενο: η ηλικία της επί το δύο για συντελεστή. Κι όντως πίσω απ' όλα αυτά διακρίνει κανείς μια εξυπνάδα και μια ευφράδεια στην επικοινωνία, στην αμεσότητα της γλώσσας, που κάνει χρήσιμα όλα τα σημεία της στίξης, ώστε ακόμη και μια βαθύτερα μελαγχολική δήλωση όπως αυτή στο "I'm Not Young In My Youth" να ακούγεται ως μια που απαιτείται να τη σεβαστείς απλά και καλύτερα σωπαίνοντας.
Το "Avatar" δεν έχει υποστεί -όπως και κάθε δίσκος που έχει ακόμη τη μυρωδιά του κοπτηρίου πάνω του- την αναμέτρηση με το χρόνο, την παλαιότητα ως πρόσθετο σύμμαχο, για να πει κανείς ότι μ' αυτό ανακάλυψε τα όριά του, κατάλαβε μέχρι που ο ίδιος είναι. Αυτά είναι υπερβολές, κι ως τέτοιες δεν θα τις πάρεις μαζί σου. Εκτός ενός ανθρώπου, ωστόσο. Γιατί αυτό το σετ έκανε σίγουρα την ίδια την Μόνικα να βρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και πόσο μπορούν να σπρωχθούν οι γραμμές της. Σε κάθε τραγούδι δίνει, και μένει κάθε φορά λιγότερη. Φωνάζοντας ότι σε μια υγιή σχέση, όλοι κι όλα έχουν ατέλειες...
Μάνατζερ δεν είμαι, αλλά μπορώ να της πω να μην υποκύψει στα ενδεχόμενα και να αφήσει το δεύτερο άλμπουμ της στην καινούργια δεκαετία... Και την επόμενη φορά ας αξιολογήσει την κατάσταση ώστε να μη ντύσει ξανά το cd της μ' ένα εξώφυλλο που δεν του ταιριάζει, αφήνοντας ουσιαστικό νοηματικό gap...
Στο τέλος του 2008, ίσως κι απ' την αδράνεια όλων όσων γράφτηκαν, αλλού ή κι εδώ ακόμη, το "Avatar" θα είναι στα τοπ των ανασκοπήσεων της χρονιάς. Μπορώ να σας πω ότι έτσι θα ήταν κι αν δεν υπήρχε η υποψία της αδράνειας που προανέφερα, και να κάνω έτσι το πιο ουσιαστικό ξεσκαρτάρισμα των όσων έχετε διαβάσει μέχρι σήμερα. Σε μια τριετία μάλιστα τα πιο μεγάλα απ' τα τραγούδια του, κι είναι μπόλικα, θα ενέχουν ήδη εκείνη την ακριβοθώρητη κλασικότητα ώστε θ' αρχίζουν να τα διασκευάζουν κιόλας. Σχεδόν... (8,5)
Πάνος Πανότας
.
Monika
Avatar(Archangel)
Ελληνικά
Οποιοσδήποτε υπογράφει συμφωνίες με το σύστημα προ πάντων ας γνωρίζει ότι χρειάζεται να φυλάγεται: σπάνια τα κέρδη μοιράζονται. Κι αυτή η αφόρητη πίεση για καινούργια πρόσωπα, άφθαρτα να τα γεμίσεις γρατσουνιές σ' ένα δίμηνο, είναι που ωθεί στο να μπαίνουν πριν την ώρα τους ονόματα στο απυρόβλητο και πριν την ώρα τους τραγούδια στο πάνθεον. Έτσι όμως στερείται απ' τους νέους δημιουργούς ένας πολύτιμος κύκλος (τους διαγράφεται δια παντός είναι το κατά λέξη), κύκλος έξω από καθετί βιολογικός. Μιλάω για την ωριμότητα που έρχεται αβίαστα, τη step-by-step ενηλικίωση. Κι αυτή η διαγραφή μπορεί να τους τινάξει τα μυαλά, αν δε μάθουν να την αντέχουν, αν δεν είναι υποψιασμένοι για τα χειρότερα. Ξέρετε πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το να έχεις δώσει περισσότερες συνεντεύξεις από συναυλίες; Και δε θα σου το πει κανένας, στο χάζι τους στο εξώφυλλο του "Ταχυδρόμου" θα μείνουν...
Την Μόνικα Χριστοδούλου την πρωτογνώρισα λάιβ με τους Serpentine. Χαίρομαι που πορεύτηκε έτσι, που από τόσο νωρίς δημιουργεί προηγούμενα κι αφήνει ανεπαίσθητα μια κληρονομιά που ούτε κι αυτή ξέρει σήμερα (όπως και πολλοί άλλοι) το πόσο βαριά είναι και μέχρι πού θα φτάσουν οι ρίζες της. Πριν προχωρήσω, να βάλω εδώ μια παρακινδυνευμένη εκτίμηση: αν διαλέξω αποκλειστικά πέντε παραγωγές από Έλληνες που βγήκαν φέτος εντός συνόρων, προσθέσω και το "Avatar" και στείλω το πακέτο σε μερικά labels του εξωτερικού που έχω υπόψη μου, πιο σίγουρο είναι να μου απαντήσουν γι' αυτό παρά για τις υπόλοιπες. Είναι που η Μόνικα σου προσφέρει σ' αυτά τα 13 τραγούδια έναν αναγεννησιακό συναισθηματισμό που σου 'ρχεται κατάστηθα. Κι αυτό το καταλαβαίνουν όλοι και παντού με τον ίδιο τρόπο, όπως με τον ίδιο τρόπο το εκτιμούν. Το "Avatar" όπως ακριβώς εκδόθηκε τελικά είναι ένας δίσκος βγαλμένος από μια ψυχή καθαρή. Έχει ξανασυμβεί αυτό με το ντεμπούτο κάποιου. Στην πορεία, αναπόφευκτα νοθεύει τις αντιδράσεις η λογική κι αυτή η διαύγεια παύει να υπάρχει, θολώνει, επιβάλλονται ανατροπές δυσκολότερες για να την βγάλεις ξανά μπροστά, ανάλογες μ' αυτές που προσπάθησε κι η Polly Jean Harvey με τους μπαλανταδόρικους ήχους του "White Chalk". Όλα αυτά είναι σαφώς πιο σημαντικά απ' ό,τι οι συμμετοχές του Martin Wenk των Calexico και του Ian Caple (ή του όποιου άλλου, έρχεται και το μέλλον), που δικαίως δε γίνονται βιτρίνα του άλμπουμ με στίκερ ή όπως αλλιώς.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό που μπορεί αυτή η νέα κοπέλα να βγάζει τόσες επιρροές εδώ, έχοντας περάσει μόλις τα είκοσι, οι οποίες είναι ένα γινόμενο: η ηλικία της επί το δύο για συντελεστή. Κι όντως πίσω απ' όλα αυτά διακρίνει κανείς μια εξυπνάδα και μια ευφράδεια στην επικοινωνία, στην αμεσότητα της γλώσσας, που κάνει χρήσιμα όλα τα σημεία της στίξης, ώστε ακόμη και μια βαθύτερα μελαγχολική δήλωση όπως αυτή στο "I'm Not Young In My Youth" να ακούγεται ως μια που απαιτείται να τη σεβαστείς απλά και καλύτερα σωπαίνοντας.
Το "Avatar" δεν έχει υποστεί -όπως και κάθε δίσκος που έχει ακόμη τη μυρωδιά του κοπτηρίου πάνω του- την αναμέτρηση με το χρόνο, την παλαιότητα ως πρόσθετο σύμμαχο, για να πει κανείς ότι μ' αυτό ανακάλυψε τα όριά του, κατάλαβε μέχρι που ο ίδιος είναι. Αυτά είναι υπερβολές, κι ως τέτοιες δεν θα τις πάρεις μαζί σου. Εκτός ενός ανθρώπου, ωστόσο. Γιατί αυτό το σετ έκανε σίγουρα την ίδια την Μόνικα να βρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και πόσο μπορούν να σπρωχθούν οι γραμμές της. Σε κάθε τραγούδι δίνει, και μένει κάθε φορά λιγότερη. Φωνάζοντας ότι σε μια υγιή σχέση, όλοι κι όλα έχουν ατέλειες...
Μάνατζερ δεν είμαι, αλλά μπορώ να της πω να μην υποκύψει στα ενδεχόμενα και να αφήσει το δεύτερο άλμπουμ της στην καινούργια δεκαετία... Και την επόμενη φορά ας αξιολογήσει την κατάσταση ώστε να μη ντύσει ξανά το cd της μ' ένα εξώφυλλο που δεν του ταιριάζει, αφήνοντας ουσιαστικό νοηματικό gap...
Στο τέλος του 2008, ίσως κι απ' την αδράνεια όλων όσων γράφτηκαν, αλλού ή κι εδώ ακόμη, το "Avatar" θα είναι στα τοπ των ανασκοπήσεων της χρονιάς. Μπορώ να σας πω ότι έτσι θα ήταν κι αν δεν υπήρχε η υποψία της αδράνειας που προανέφερα, και να κάνω έτσι το πιο ουσιαστικό ξεσκαρτάρισμα των όσων έχετε διαβάσει μέχρι σήμερα. Σε μια τριετία μάλιστα τα πιο μεγάλα απ' τα τραγούδια του, κι είναι μπόλικα, θα ενέχουν ήδη εκείνη την ακριβοθώρητη κλασικότητα ώστε θ' αρχίζουν να τα διασκευάζουν κιόλας. Σχεδόν... (8,5)
Πάνος Πανότας
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Ο φίλος μας Κώστας Α. πάει καλύτερα.
.
Μίλησα με την Α. πρώην γυναίκα του φίλου μας Κ. που το καλοκαίρι στη Σέριφο έπαθε ένα κλακάζ στο κεφάλι (για 4 απανωτά ισχαιμικά επεισόδια μίλησαν οι γιατροί) και που μεταφέρθηκε επειγόντως με ελικόπτερο στο "Π.Γεννηματάς" όπου και παραμένει εδώ και 4 μήνες. Η Α. είναι συνέχεια δίπλα του και μας είπε λεπτομέρειες.
.
50 χρονών, οπαδός της όσο γίνεται φυσικής ζωής, αγιογράφος και ζωγράφος, ωραίος και άνετος για πολλές δεκαετίες, ο φίλος μας Κ. έχασε τη ζωή μέσα από τα μάτια του ξαφνικά και έκανε μια βόλτα στις πηγές του Αχέροντα πριν ανανήψει. Τώρα είναι καλύτερα και -από ό,τι κατάλαβα- σε λίγο θα είναι εντελώς καλά και θα θυμάται το γεγονός σαν σε όνειρο. Το "σε λίγο" που είπα ίσως πάρει μήνες ακόμα και χρόνια, αλλά το τέλος θα είναι καλό, αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Όλα μέσα στο μυαλό μας είναι και το μυαλό του Κ. είναι μια χαρά και ικανό να τον επαναφέρει χωρίς προβλήματα.
.
Απλά ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση.
.
Μίλησα με την Α. πρώην γυναίκα του φίλου μας Κ. που το καλοκαίρι στη Σέριφο έπαθε ένα κλακάζ στο κεφάλι (για 4 απανωτά ισχαιμικά επεισόδια μίλησαν οι γιατροί) και που μεταφέρθηκε επειγόντως με ελικόπτερο στο "Π.Γεννηματάς" όπου και παραμένει εδώ και 4 μήνες. Η Α. είναι συνέχεια δίπλα του και μας είπε λεπτομέρειες.
.
50 χρονών, οπαδός της όσο γίνεται φυσικής ζωής, αγιογράφος και ζωγράφος, ωραίος και άνετος για πολλές δεκαετίες, ο φίλος μας Κ. έχασε τη ζωή μέσα από τα μάτια του ξαφνικά και έκανε μια βόλτα στις πηγές του Αχέροντα πριν ανανήψει. Τώρα είναι καλύτερα και -από ό,τι κατάλαβα- σε λίγο θα είναι εντελώς καλά και θα θυμάται το γεγονός σαν σε όνειρο. Το "σε λίγο" που είπα ίσως πάρει μήνες ακόμα και χρόνια, αλλά το τέλος θα είναι καλό, αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Όλα μέσα στο μυαλό μας είναι και το μυαλό του Κ. είναι μια χαρά και ικανό να τον επαναφέρει χωρίς προβλήματα.
.
Απλά ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση.
.
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Μια συνέντευξη της Μόνικας Χριστοδούλου που δόθηκε πριν από 3 χρόνια! Το παιδί είναι εκπληκτικό. Νιώθω τυχερός που την έχω ακούσει!
.
Η παρακάτω συνέντευξη δόθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 2006!!! Από τότε αυτό το έξυπνο μουτράκι έδειχνε τι επρόκειτο να μας βγει. Παραθέτω τη συνέντευξη ως έχει από το music portal MIC
.
.
Θα μπορούσα να βάλω και για τίτλο: ανακαλύψαμε την Ελληνίδα Lilly Allen (αλλά όχι πρώτοι). Άλλωστε αν την ρωτούσαμε "είσαι η Ελληνίδα Lilly Allen" ...κάπως έτσι θα μας απαντούσε. Οι απαντήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από παγίδευση στον τρόπο που τίθενται οι ερωτήσεις, αν θυμάμαι καλά. Οπότε η Monika δεν είναι όντως η Ελληνίδα Lilly Allen.
.
Αν ναι, ας τρέξει να κρυφτεί το κορίτσι από την ξινισμένη οργή των Dread Astaire. Τούτα τα παλικάρια, ως ξεθωριασμένες ροκ γεροντοκόρες βρήκαν την ευκαιρία (στο τελευταίο τεύχος του Σονικ) να κράξουν τους Mary And The Boy, την κατ' αυτούς σεξουαλική μιζέρια που εκφράζουν και μαζί όσους τους δίνουν μαγαζιά για να εμφανίζονται και όσους γράφουν στα περιοδικά για αυτούς... ένα μικρό κοριτσάκι θα λυπηθούν; Καλά εσείς αφού έχετε δικό σας έντυπο ρε παιδιά, τι σκάτε; Σκάστε να πούμε και πάτε να υποστηρίξετε το δεξιοτεχνικό σας rock 'n' roll; Εμείς γουστάρουμε να παραμυθιαζόμαστε με piano punk ταξιαρχίες και άλλες αηδίες να πούμε... είμαστε πίσω! Τα εύσημα μου στους Astyplaz, που ως γνήσιοι goth ευπατρίδεις δικαιολόγησαν με σκωπτική ανωτερότητα μέχρι και την παρουσία του Δ. Κοργιαλά στην ελληνική... ποπ σκηνή. Ποιο από τα δύο γκρουπ να προέρχεται από την "γκρινιάρα" Σαλονίκη άραγε;
.
Για τη Monika λέγαμε νομίζω; Η οποία είναι δεν είναι είκοσι χρονών, είναι δεν είναι από την Αθήνα και συμμετέχει και δεν συμμετέχει σε μια από τις καλύτερες indie ποπ μπάντες της χώρας, που αν ήμασταν στα mid-90s είμαι σίγουρος ότι ο Μπάμπης θα τους είχε ήδη δισκογραφήσει στη Lazy Dog (και έπειτα θα τον κράζανε και θα τον σέρνανε στα δικαστήρια!). Για τους Serpentine πρόκειται που πρέπει επειγόντως να κυκλοφορήσουν δίσκο. Για τη Monika λέγαμε λοιπόν... που καίτοι είκοσι χρονών γράφει επικίνδυνα ραγισμένα τραγούδια για γκόμενους που δεν την παίρνουνε τηλέφωνο και δεν τη θέλουν πια και δεν τους αρέσει πια, αλλά απ' ότι κατάλαβα δεν πηγαίνουν να μαζέψουν τα cd τους από το σπίτι της να τελειώσει οριστικά η ρημάδα η σχέση. Επίσης παίζει σαξόφωνο για τους Μέντα, που ποτέ δεν αξιώθηκα να βάλω να ακούσω τον δίσκο τους και ντρέπομαι για αυτό!
.
Τις μουσικές της η Monika τις γεμίζει με πνευστά και έγχορδα και με ακόμη περισσότερα πνευστά. Και ψάχνει για ακόμη περισσότερα έγχορδα. Και η ίδια παίζει σαξόφωνο (το είπαμε αυτό!). Και παρότι την πάτησε και αναφέρει στις επιρροές της τον απεχθή σε εμένα Jeff Buckley της δίνω πολλά credits για το ότι αναφέρει παράλληλα τη Madonna και τους Pianο Magic. Μέσα σε όλα αυτά έγραψε ένα από τα δέκα καλύτερα τραγούδια για το 2005 και αυτό είχε να συμβεί με ελληνικό όνομα από τότε που είχανε κυκλοφορήσει οι Closer το In The Market. Είναι το Over The Hill που λέγαμε...
Η Gracetone recordings (από τη Σαλονίκη, που στο μέλλον θα την σέρνει στα δικαστήρια η Monika) ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπά φοβερά εφτάιντσα που έχει κυκλοφορήσει, μόλις έβγαλε στη φόρα και το split-single (τι ωραίες έννοιες- συγκινητικές) της Monika με τον lo-fi-στα Chris Setel. Μπράβο σε όλους! We are coming with you όντως!
Σε τρεις γραμμές : η Monika έχει ασυνείδητα ρημαγμένη ευαισθησία στη φωνή της, επιλέγει σοφά να στήνει κλισαρισμένα στιχάκια και να μην αλλάζει ακόρντα στα κομμάτια της και όταν κάνει μπάντα θα την βάλουμε με το ζόρι να διασκευάσει το Hazel των Cocteau Twins!
Την Κυριακή που μας έρχεται, αφού εδραιώσουμε τον ΠΑΟΚ στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος και βάλουμε πλώρη για πορεία Champions League, θα πάμε στο Residents για να ακούσουμε την Monika που θα παίξει live με τα βιολιά, τα τσέλα και τις κιθάρες της και ύστερα θα κοιμηθούμε ήσυχοι καθώς συνδυάσαμε ισόποσα την καφρίλα με την ευαισθησία. Η είσοδος είναι ελεύθερη ασφαλώς. Να πιείτε πολλά ποτά για να έχει λεφτά ο Χριστιανάκης να κάνει συναυλίες, καθώς διαφορετικά δε μας βλέπω καλά.
.
.
Ιδού και τι απάντησε η Monika στις ερωτήσεις-παγίδα που της έθεσα:
Mic: Liz Fraser ή Liz Phair (και για ποιο λόγο );
.
Monika: Liz Frazer, φυσικά... (Γιατί δε ξέρω ποια είναι η Liz Phair) (σ.σ. νέα γενιά σου λέει μετά...)
.
Mic: Είσαι πραγματικά thrown away από τους Serpentine, όπως αναφέρουν στο site τους; Οικογενειακές- περιουσιακές διαφορές με τον αδερφό σου να φανταστώ...
.
Monika: Αυτό λένε στο site τους; Βασικά, ο καβγάς συνήθως ξεκινούσε για ένα οικόπεδο στο Άστρος, στη συνέχεια περνούσε στο επίπεδο τρόπου ζωής του καθενός τύπου "Πώς μιλάς έτσι;", "Τι είναι αυτά που φοράς;", "Πάλι ξενυχτήσαμε εχθές;" και κάτι τέτοια, ε, και στο τέλος άρχιζαν οι παρατηρήσεις για τον τρόπο που τραγουδάω ή χρησιμοποιώ το delay όπου σ' εκείνο το σημείο απαιτούνταν η εκκένωση του κτιρίου, μη σου πω και του τετραγώνου λόγω των υψηλών τονικοτήτων της φωνής μου όταν τσακώνομαι.. Δε θέλεις να φανταστείς πόσο πολύ φωνάζω όταν τσαντίζομαι... Η αλήθεια όμως είναι ότι αν δεν είχα παίξει στους Serpentine, δε θα ήξερα ούτε για δείγμα να κάνω αυτά που κάνω σήμερα. Οι Serpentine με σύστησαν στην εναλλακτική σκηνή και πρέπει να το σέβομαι αυτό. Άλλωστε είναι και οι τρεις τόσο ταλαντούχοι που θα ήταν προσβολή να τους περιφρονώ.
.
Mic: Είναι ο Γιώργος Κατσαρός ένας από τους δέκα καλύτερους σαξοφωνίστες στην Ελλάδα ή πρόκειται για έναν ακόμη αστικό μύθο της μεταπολίτευσης; Εσύ πως οδηγήθηκες στο σαξόφωνο;
.
Monika: Τι να σου πω βρε πουλάκι μου; Δεν έχω άποψη πάνω σ΄ αυτό. Το σαξόφωνο μου άρεσε γιατί είχε εντυπωσιακό σχήμα. (σ..σ. ουδέν σχόλιο!) Ήθελα να μάθω ένα πνευστό και σκεφτόμουν την τρομπέτα και το σαξόφωνο. Στη Φιλαρμονική έτυχε να υπάρχει κενή θέση μόνο για σαξόφωνο οπότε δεν είχα επιλογή. Με τον καιρό το αγάπησα πολύ αυτό το όργανο. (σ.σ. κάνεις και εύκολα στρατό, που λέει και ο Γιοκαρίνης)
.
Mic: Ποιος ήταν ο πρώτος μαθηματικός εν Ελλάδι, που τα παράτησε και το έριξε στις ακουστικές κιθάρες και τις μοναχικές μπαλάντες; (αυτό είναι απλά τεστ γνώσεων). Ο δεύτερος;
.
Monika: Πρώτους και δεύτερους δε ξέρω να σου πω αλλά γνωρίζω ότι ο Ξενάκης και τα αδέλφια Μικρούτσικου ήταν Μαθηματικοί που βρήκαν διέξοδο στη μουσική. Τα παραδείγματα είναι κάπως εκτός κλίματος αλλά τι να κάνουμε.. (σ.σ. Βαγγέλης Γερμανός ήταν η σωστή απάντηση!)
.
Mic: Το τραγούδι I'm Not Young In My..., που έχεις ανεβάσει στο site σου στο MySpace φέρει κάτι από mainstream ερωτικές μπαλάντες των 80s (τύπου Total Eclipse Of The Heart) ή είναι ιδέα μου;
.
Monika: Μόνο φέρνει; Μάτι βγάζει. Το κομμάτι αυτό είναι το καταστάλαγμα των επιρροών που κουβαλάω από την εφηβεία, όταν ερωτεύτηκα, όταν ξάπλωνα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το απέραντο κενό ακούγοντας Whitney Houston, Gloria Gaynor, Jewel και άλλα τέτοια. Παλαιότερα ήμουν της θεωρίας να εκφράζω τα συναισθήματα μου ή τις σκέψεις μου με αρκετά έμμεσο τρόπο έτσι ώστε ο ακροατής να μπορεί να πλάθει διάφορες εκδοχές του τι εννοώ. Μια μέρα ένιωσα ότι ήθελα να φτιάξω ένα κομμάτι στο οποίο θα τα λέω όλα ξεκάθαρα. Τίποτα πρωτότυπο στη μουσική ή ακραίο στη φωνή ή αμφίβολο στους στίχους. Ένα απλό ερωτικό τραγούδι.
.
Mic: Στις επιρροές σου αναφέρεις το ρεμπέτικο. Για εξηγήσου λοιπόν... (Επίσης είναι ο Βαγγέλης Κορακάκης ο τελευταίος πραγματικός Έλληνας ρεμπέτης ή είναι και αυτό μύθος;)
.
Monika: Να "ξηγηθώ" στα ίσα δε μπορώ. Αυτό που μπορώ όμως να δηλώσω είναι ότι το σάουντρακ της ταινίας "Ρεμπέτικο" περιέχεται στους τοπ 10 δίσκους μου. Έχω επηρεαστεί από τον τρόπο παιξίματος των εγχόρδων στη ρεμπέτικη μουσική γι' αυτό και σε κάποια κομμάτια μου έχω βάλει μπαγλαμαδάκι. Το μπουζούκι ή το μαντολίνο έχουν φοβερούς ήχους. Το ρεμπέτικο για μένα είναι η ποστ ροκ έκφραση της ελληνόφωνης μουσικής. (σ.σ. ούτε κουβέντα για τον Κορακάκη;)
.
Mic: Εσύ, οι Mary And The Boy, οι Bolek & Lolek και όλοι οι υπόλοιποι unsigned σταρ του My Space, που εμφανίζεστε όλο και πιο συχνά και κερδίζετε όλο και πιο ενθουσιώδεις κριτικές, αισθάνεστε ότι αποτελείται μια κάποιου είδους "σκηνή" για τα εναλλακτικά ελληνικά 00s ή απέχει ακόμη το πράγμα από κάτι τέτοιο;
.
Monika: Δε νομίζω ότι δύο-τρία συγκροτήματα αρκούν για να δημιουργήσουν μια ολόκληρη "σκηνή". Ο όρος αυτός έχει σημαντικά ευρεία έννοια και δε θα 'πρεπε γενικά να χρησιμοποιείται τόσο εύκολα, πόσο μάλλον σε μία χώρα που τώρα χτίζει τις προοπτικές για κάτι τέτοιο. Η όποια εναλλακτική σκηνή στην Ελλάδα βρισκόταν πάντα σε δεύτερη μοίρα και αυτό που πάνε να καταφέρουν αυτά τα συγκροτήματα είναι να εξισορροπήσουν κάπως τα ακούσματα μιας πλειοψηφίας. Οι κριτικές σαφώς και βοηθούν πάρα πολύ. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να γράφονται περισσότερες κριτικές για τα ελληνικά σχήματα διότι αυτά είναι που χρειάζονται καθοδήγηση. Οι κριτικές σου δείχνουν τι πρέπει να συνεχίσεις να κάνεις και τι όχι και αν υπάρχουν θετικά σχόλια τότε βρίσκεις έδαφος για να τολμήσεις ακόμα περισσότερο...
.
Mic:Θα φτιάξεις δική σου μπάντα ή σκοπεύεις να το συνεχίσεις alone & dethroned;
.
Monika: Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να παίζω μουσική στο σπίτι. Μου έχει λείψει πάρα πολύ η αίσθηση της μπάντας. Έχω πολλά καινούργια κομμάτια και θα ήθελα μουσικούς για να τα ενορχηστρώσουμε και να πηγαίνουμε σε στούντιο να παίζουμε ασταμάτητα. Αυτή τη περίοδο μόνο αυτό μ' ενδιαφέρει..
.
Mic: Ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα που έχεις διαβάσει/ ακούσει για τη μουσική σου;
.
Monika: Κάποιος μου είχε γράψει : "Έχω πάθει σοκ, δε φαντάζεσαι. Ξεπαρθένεψες την ψυχή μου. Είμαι άλλος άνθρωπος. Είμαι ευτυχισμένος παράφορα. Είμαι ένας τυχερός άνθρωπoς που σε ακούω. Ευχαριστώ..." . Εκείνο το βράδυ ένιωσα ότι μπορεί αυτό που κάνω τελικά να αξίζει το κόπο.
.
Mic: Ποιο είναι το καλύτερο τραγούδι που γράφτηκε, ηχογραφήθηκε και λατρεύτηκε ποτέ;
.
Monika: Μεγάλες κουβέντες... Σήμερα θα σου απαντήσω το "Hey Jude". (σ.σ. Ε όχι και Beatles! H σωστή απάντηση τη μέρα της συνέντευξης ήταν το Domingo των Yello!)
.
Mic: Οι Fratelis είναι η χειρότερη brit pop μπάντα όλων των εποχών ή καλά κρατούν ακόμη τα σκήπτρα οι Kula Shaker;
.
Monika: Δε ξέρω εγώ από τέτοια, βρε...... Οι Kula Shaker μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον κάποτε, αλλά.. Fratelis;
.
Mic: Ποια άλλη γυναικεία φωνή (πέρα από τη δική σου) θα ερμήνευε καλύτερα και από εσένα το Over The Hill;
.
Monika: Χα! Καλό κι αυτό...Ίσως η PJ Harvey. Μπορεί να το ερμήνευε πολύ διαφορετικά αλλά σίγουρα θα είχε πολύ ενδιαφέρον.
.
Mic: Υπάρχει περίπτωση να γίνεις η πρώτη παγκοσμίως καλλιτέχνιδα που θα μας πει έστω και έναν κακό λόγο για τον Anthony (από τους ...and the Johnsons);
.
Monika: Εντάξει, δε μπορεί να τα έχει και όλα τέλεια αυτός ο Άντονυ... Καλός, χρυσός ή μάλλον απίστευτος αλλά... μήπως το παρακάνει μερικές φορές με τόσες ψηλές και τρίλιες; Τι άλλο να πω;
.
Mic: Είδα ότι ψάχνεις για βιολιστή... έχω φτάσει μέχρι Α' ανωτέρα προ αιώνων, αλλά έχω να παίξω πάνω από δέκα χρόνια. Πληρώ τις προϋποθέσεις για συμμετοχή στη μπάντα;
Monika: Ακόμα και να έχεις ξεχάσει τι σημαίνει η ντο ματζόρε είσαι ευπρόσδεκτος.
.
Mic: Θα δεχόσουν να κάνεις μια mini εμφάνιση στο πάρτι του Mic στην Αθήνα στο Decadence και αν ναι για ποιο λόγο εκτός του ότι σου αρέσει να παίζεις ζωντανά;
.
Monika: Έχω ήδη 2 λαιβ που πρέπει να ετοιμάσω, επομένως ένα τρίτο θα ήταν ίσως υπερβολή. Τι λες; (Αχ, θα με φάει το σύστημα εμένα, το βλέπω...) Θα μπορούσα όμως να κρατήσω τη πρόσκληση για το μέλλον;;
.
Ασφαλώς και ισχύει η πρόσκληση για το μέλλον. Απλά περιμέναμε να μας πεις καμιά καλή κουβέντα για το Mic μωρέ με την τελευταία ερώτηση... είπαμε ερωτήσεις παγίδα!
.
15/11/2006
Άρης Καραμπεάζης
Η παρακάτω συνέντευξη δόθηκε στις 15 Νοεμβρίου του 2006!!! Από τότε αυτό το έξυπνο μουτράκι έδειχνε τι επρόκειτο να μας βγει. Παραθέτω τη συνέντευξη ως έχει από το music portal MIC
.
.
Θα μπορούσα να βάλω και για τίτλο: ανακαλύψαμε την Ελληνίδα Lilly Allen (αλλά όχι πρώτοι). Άλλωστε αν την ρωτούσαμε "είσαι η Ελληνίδα Lilly Allen" ...κάπως έτσι θα μας απαντούσε. Οι απαντήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από παγίδευση στον τρόπο που τίθενται οι ερωτήσεις, αν θυμάμαι καλά. Οπότε η Monika δεν είναι όντως η Ελληνίδα Lilly Allen.
.
Αν ναι, ας τρέξει να κρυφτεί το κορίτσι από την ξινισμένη οργή των Dread Astaire. Τούτα τα παλικάρια, ως ξεθωριασμένες ροκ γεροντοκόρες βρήκαν την ευκαιρία (στο τελευταίο τεύχος του Σονικ) να κράξουν τους Mary And The Boy, την κατ' αυτούς σεξουαλική μιζέρια που εκφράζουν και μαζί όσους τους δίνουν μαγαζιά για να εμφανίζονται και όσους γράφουν στα περιοδικά για αυτούς... ένα μικρό κοριτσάκι θα λυπηθούν; Καλά εσείς αφού έχετε δικό σας έντυπο ρε παιδιά, τι σκάτε; Σκάστε να πούμε και πάτε να υποστηρίξετε το δεξιοτεχνικό σας rock 'n' roll; Εμείς γουστάρουμε να παραμυθιαζόμαστε με piano punk ταξιαρχίες και άλλες αηδίες να πούμε... είμαστε πίσω! Τα εύσημα μου στους Astyplaz, που ως γνήσιοι goth ευπατρίδεις δικαιολόγησαν με σκωπτική ανωτερότητα μέχρι και την παρουσία του Δ. Κοργιαλά στην ελληνική... ποπ σκηνή. Ποιο από τα δύο γκρουπ να προέρχεται από την "γκρινιάρα" Σαλονίκη άραγε;
.
Για τη Monika λέγαμε νομίζω; Η οποία είναι δεν είναι είκοσι χρονών, είναι δεν είναι από την Αθήνα και συμμετέχει και δεν συμμετέχει σε μια από τις καλύτερες indie ποπ μπάντες της χώρας, που αν ήμασταν στα mid-90s είμαι σίγουρος ότι ο Μπάμπης θα τους είχε ήδη δισκογραφήσει στη Lazy Dog (και έπειτα θα τον κράζανε και θα τον σέρνανε στα δικαστήρια!). Για τους Serpentine πρόκειται που πρέπει επειγόντως να κυκλοφορήσουν δίσκο. Για τη Monika λέγαμε λοιπόν... που καίτοι είκοσι χρονών γράφει επικίνδυνα ραγισμένα τραγούδια για γκόμενους που δεν την παίρνουνε τηλέφωνο και δεν τη θέλουν πια και δεν τους αρέσει πια, αλλά απ' ότι κατάλαβα δεν πηγαίνουν να μαζέψουν τα cd τους από το σπίτι της να τελειώσει οριστικά η ρημάδα η σχέση. Επίσης παίζει σαξόφωνο για τους Μέντα, που ποτέ δεν αξιώθηκα να βάλω να ακούσω τον δίσκο τους και ντρέπομαι για αυτό!
.
Τις μουσικές της η Monika τις γεμίζει με πνευστά και έγχορδα και με ακόμη περισσότερα πνευστά. Και ψάχνει για ακόμη περισσότερα έγχορδα. Και η ίδια παίζει σαξόφωνο (το είπαμε αυτό!). Και παρότι την πάτησε και αναφέρει στις επιρροές της τον απεχθή σε εμένα Jeff Buckley της δίνω πολλά credits για το ότι αναφέρει παράλληλα τη Madonna και τους Pianο Magic. Μέσα σε όλα αυτά έγραψε ένα από τα δέκα καλύτερα τραγούδια για το 2005 και αυτό είχε να συμβεί με ελληνικό όνομα από τότε που είχανε κυκλοφορήσει οι Closer το In The Market. Είναι το Over The Hill που λέγαμε...
Η Gracetone recordings (από τη Σαλονίκη, που στο μέλλον θα την σέρνει στα δικαστήρια η Monika) ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπά φοβερά εφτάιντσα που έχει κυκλοφορήσει, μόλις έβγαλε στη φόρα και το split-single (τι ωραίες έννοιες- συγκινητικές) της Monika με τον lo-fi-στα Chris Setel. Μπράβο σε όλους! We are coming with you όντως!
Σε τρεις γραμμές : η Monika έχει ασυνείδητα ρημαγμένη ευαισθησία στη φωνή της, επιλέγει σοφά να στήνει κλισαρισμένα στιχάκια και να μην αλλάζει ακόρντα στα κομμάτια της και όταν κάνει μπάντα θα την βάλουμε με το ζόρι να διασκευάσει το Hazel των Cocteau Twins!
Την Κυριακή που μας έρχεται, αφού εδραιώσουμε τον ΠΑΟΚ στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος και βάλουμε πλώρη για πορεία Champions League, θα πάμε στο Residents για να ακούσουμε την Monika που θα παίξει live με τα βιολιά, τα τσέλα και τις κιθάρες της και ύστερα θα κοιμηθούμε ήσυχοι καθώς συνδυάσαμε ισόποσα την καφρίλα με την ευαισθησία. Η είσοδος είναι ελεύθερη ασφαλώς. Να πιείτε πολλά ποτά για να έχει λεφτά ο Χριστιανάκης να κάνει συναυλίες, καθώς διαφορετικά δε μας βλέπω καλά.
.
.
Ιδού και τι απάντησε η Monika στις ερωτήσεις-παγίδα που της έθεσα:
Mic: Liz Fraser ή Liz Phair (και για ποιο λόγο );
.
Monika: Liz Frazer, φυσικά... (Γιατί δε ξέρω ποια είναι η Liz Phair) (σ.σ. νέα γενιά σου λέει μετά...)
.
Mic: Είσαι πραγματικά thrown away από τους Serpentine, όπως αναφέρουν στο site τους; Οικογενειακές- περιουσιακές διαφορές με τον αδερφό σου να φανταστώ...
.
Monika: Αυτό λένε στο site τους; Βασικά, ο καβγάς συνήθως ξεκινούσε για ένα οικόπεδο στο Άστρος, στη συνέχεια περνούσε στο επίπεδο τρόπου ζωής του καθενός τύπου "Πώς μιλάς έτσι;", "Τι είναι αυτά που φοράς;", "Πάλι ξενυχτήσαμε εχθές;" και κάτι τέτοια, ε, και στο τέλος άρχιζαν οι παρατηρήσεις για τον τρόπο που τραγουδάω ή χρησιμοποιώ το delay όπου σ' εκείνο το σημείο απαιτούνταν η εκκένωση του κτιρίου, μη σου πω και του τετραγώνου λόγω των υψηλών τονικοτήτων της φωνής μου όταν τσακώνομαι.. Δε θέλεις να φανταστείς πόσο πολύ φωνάζω όταν τσαντίζομαι... Η αλήθεια όμως είναι ότι αν δεν είχα παίξει στους Serpentine, δε θα ήξερα ούτε για δείγμα να κάνω αυτά που κάνω σήμερα. Οι Serpentine με σύστησαν στην εναλλακτική σκηνή και πρέπει να το σέβομαι αυτό. Άλλωστε είναι και οι τρεις τόσο ταλαντούχοι που θα ήταν προσβολή να τους περιφρονώ.
.
Mic: Είναι ο Γιώργος Κατσαρός ένας από τους δέκα καλύτερους σαξοφωνίστες στην Ελλάδα ή πρόκειται για έναν ακόμη αστικό μύθο της μεταπολίτευσης; Εσύ πως οδηγήθηκες στο σαξόφωνο;
.
Monika: Τι να σου πω βρε πουλάκι μου; Δεν έχω άποψη πάνω σ΄ αυτό. Το σαξόφωνο μου άρεσε γιατί είχε εντυπωσιακό σχήμα. (σ..σ. ουδέν σχόλιο!) Ήθελα να μάθω ένα πνευστό και σκεφτόμουν την τρομπέτα και το σαξόφωνο. Στη Φιλαρμονική έτυχε να υπάρχει κενή θέση μόνο για σαξόφωνο οπότε δεν είχα επιλογή. Με τον καιρό το αγάπησα πολύ αυτό το όργανο. (σ.σ. κάνεις και εύκολα στρατό, που λέει και ο Γιοκαρίνης)
.
Mic: Ποιος ήταν ο πρώτος μαθηματικός εν Ελλάδι, που τα παράτησε και το έριξε στις ακουστικές κιθάρες και τις μοναχικές μπαλάντες; (αυτό είναι απλά τεστ γνώσεων). Ο δεύτερος;
.
Monika: Πρώτους και δεύτερους δε ξέρω να σου πω αλλά γνωρίζω ότι ο Ξενάκης και τα αδέλφια Μικρούτσικου ήταν Μαθηματικοί που βρήκαν διέξοδο στη μουσική. Τα παραδείγματα είναι κάπως εκτός κλίματος αλλά τι να κάνουμε.. (σ.σ. Βαγγέλης Γερμανός ήταν η σωστή απάντηση!)
.
Mic: Το τραγούδι I'm Not Young In My..., που έχεις ανεβάσει στο site σου στο MySpace φέρει κάτι από mainstream ερωτικές μπαλάντες των 80s (τύπου Total Eclipse Of The Heart) ή είναι ιδέα μου;
.
Monika: Μόνο φέρνει; Μάτι βγάζει. Το κομμάτι αυτό είναι το καταστάλαγμα των επιρροών που κουβαλάω από την εφηβεία, όταν ερωτεύτηκα, όταν ξάπλωνα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το απέραντο κενό ακούγοντας Whitney Houston, Gloria Gaynor, Jewel και άλλα τέτοια. Παλαιότερα ήμουν της θεωρίας να εκφράζω τα συναισθήματα μου ή τις σκέψεις μου με αρκετά έμμεσο τρόπο έτσι ώστε ο ακροατής να μπορεί να πλάθει διάφορες εκδοχές του τι εννοώ. Μια μέρα ένιωσα ότι ήθελα να φτιάξω ένα κομμάτι στο οποίο θα τα λέω όλα ξεκάθαρα. Τίποτα πρωτότυπο στη μουσική ή ακραίο στη φωνή ή αμφίβολο στους στίχους. Ένα απλό ερωτικό τραγούδι.
.
Mic: Στις επιρροές σου αναφέρεις το ρεμπέτικο. Για εξηγήσου λοιπόν... (Επίσης είναι ο Βαγγέλης Κορακάκης ο τελευταίος πραγματικός Έλληνας ρεμπέτης ή είναι και αυτό μύθος;)
.
Monika: Να "ξηγηθώ" στα ίσα δε μπορώ. Αυτό που μπορώ όμως να δηλώσω είναι ότι το σάουντρακ της ταινίας "Ρεμπέτικο" περιέχεται στους τοπ 10 δίσκους μου. Έχω επηρεαστεί από τον τρόπο παιξίματος των εγχόρδων στη ρεμπέτικη μουσική γι' αυτό και σε κάποια κομμάτια μου έχω βάλει μπαγλαμαδάκι. Το μπουζούκι ή το μαντολίνο έχουν φοβερούς ήχους. Το ρεμπέτικο για μένα είναι η ποστ ροκ έκφραση της ελληνόφωνης μουσικής. (σ.σ. ούτε κουβέντα για τον Κορακάκη;)
.
Mic: Εσύ, οι Mary And The Boy, οι Bolek & Lolek και όλοι οι υπόλοιποι unsigned σταρ του My Space, που εμφανίζεστε όλο και πιο συχνά και κερδίζετε όλο και πιο ενθουσιώδεις κριτικές, αισθάνεστε ότι αποτελείται μια κάποιου είδους "σκηνή" για τα εναλλακτικά ελληνικά 00s ή απέχει ακόμη το πράγμα από κάτι τέτοιο;
.
Monika: Δε νομίζω ότι δύο-τρία συγκροτήματα αρκούν για να δημιουργήσουν μια ολόκληρη "σκηνή". Ο όρος αυτός έχει σημαντικά ευρεία έννοια και δε θα 'πρεπε γενικά να χρησιμοποιείται τόσο εύκολα, πόσο μάλλον σε μία χώρα που τώρα χτίζει τις προοπτικές για κάτι τέτοιο. Η όποια εναλλακτική σκηνή στην Ελλάδα βρισκόταν πάντα σε δεύτερη μοίρα και αυτό που πάνε να καταφέρουν αυτά τα συγκροτήματα είναι να εξισορροπήσουν κάπως τα ακούσματα μιας πλειοψηφίας. Οι κριτικές σαφώς και βοηθούν πάρα πολύ. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να γράφονται περισσότερες κριτικές για τα ελληνικά σχήματα διότι αυτά είναι που χρειάζονται καθοδήγηση. Οι κριτικές σου δείχνουν τι πρέπει να συνεχίσεις να κάνεις και τι όχι και αν υπάρχουν θετικά σχόλια τότε βρίσκεις έδαφος για να τολμήσεις ακόμα περισσότερο...
.
Mic:Θα φτιάξεις δική σου μπάντα ή σκοπεύεις να το συνεχίσεις alone & dethroned;
.
Monika: Η αλήθεια είναι ότι έχω κουραστεί να παίζω μουσική στο σπίτι. Μου έχει λείψει πάρα πολύ η αίσθηση της μπάντας. Έχω πολλά καινούργια κομμάτια και θα ήθελα μουσικούς για να τα ενορχηστρώσουμε και να πηγαίνουμε σε στούντιο να παίζουμε ασταμάτητα. Αυτή τη περίοδο μόνο αυτό μ' ενδιαφέρει..
.
Mic: Ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα που έχεις διαβάσει/ ακούσει για τη μουσική σου;
.
Monika: Κάποιος μου είχε γράψει : "Έχω πάθει σοκ, δε φαντάζεσαι. Ξεπαρθένεψες την ψυχή μου. Είμαι άλλος άνθρωπος. Είμαι ευτυχισμένος παράφορα. Είμαι ένας τυχερός άνθρωπoς που σε ακούω. Ευχαριστώ..." . Εκείνο το βράδυ ένιωσα ότι μπορεί αυτό που κάνω τελικά να αξίζει το κόπο.
.
Mic: Ποιο είναι το καλύτερο τραγούδι που γράφτηκε, ηχογραφήθηκε και λατρεύτηκε ποτέ;
.
Monika: Μεγάλες κουβέντες... Σήμερα θα σου απαντήσω το "Hey Jude". (σ.σ. Ε όχι και Beatles! H σωστή απάντηση τη μέρα της συνέντευξης ήταν το Domingo των Yello!)
.
Mic: Οι Fratelis είναι η χειρότερη brit pop μπάντα όλων των εποχών ή καλά κρατούν ακόμη τα σκήπτρα οι Kula Shaker;
.
Monika: Δε ξέρω εγώ από τέτοια, βρε...... Οι Kula Shaker μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον κάποτε, αλλά.. Fratelis;
.
Mic: Ποια άλλη γυναικεία φωνή (πέρα από τη δική σου) θα ερμήνευε καλύτερα και από εσένα το Over The Hill;
.
Monika: Χα! Καλό κι αυτό...Ίσως η PJ Harvey. Μπορεί να το ερμήνευε πολύ διαφορετικά αλλά σίγουρα θα είχε πολύ ενδιαφέρον.
.
Mic: Υπάρχει περίπτωση να γίνεις η πρώτη παγκοσμίως καλλιτέχνιδα που θα μας πει έστω και έναν κακό λόγο για τον Anthony (από τους ...and the Johnsons);
.
Monika: Εντάξει, δε μπορεί να τα έχει και όλα τέλεια αυτός ο Άντονυ... Καλός, χρυσός ή μάλλον απίστευτος αλλά... μήπως το παρακάνει μερικές φορές με τόσες ψηλές και τρίλιες; Τι άλλο να πω;
.
Mic: Είδα ότι ψάχνεις για βιολιστή... έχω φτάσει μέχρι Α' ανωτέρα προ αιώνων, αλλά έχω να παίξω πάνω από δέκα χρόνια. Πληρώ τις προϋποθέσεις για συμμετοχή στη μπάντα;
Monika: Ακόμα και να έχεις ξεχάσει τι σημαίνει η ντο ματζόρε είσαι ευπρόσδεκτος.
.
Mic: Θα δεχόσουν να κάνεις μια mini εμφάνιση στο πάρτι του Mic στην Αθήνα στο Decadence και αν ναι για ποιο λόγο εκτός του ότι σου αρέσει να παίζεις ζωντανά;
.
Monika: Έχω ήδη 2 λαιβ που πρέπει να ετοιμάσω, επομένως ένα τρίτο θα ήταν ίσως υπερβολή. Τι λες; (Αχ, θα με φάει το σύστημα εμένα, το βλέπω...) Θα μπορούσα όμως να κρατήσω τη πρόσκληση για το μέλλον;;
.
Ασφαλώς και ισχύει η πρόσκληση για το μέλλον. Απλά περιμέναμε να μας πεις καμιά καλή κουβέντα για το Mic μωρέ με την τελευταία ερώτηση... είπαμε ερωτήσεις παγίδα!
.
15/11/2006
Άρης Καραμπεάζης
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Ένα βιντεάκι από τη Σαμοθράκη.
.
.
.
Το Ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη συνεχίζει να συγκινεί πολύ κόσμο ακόμη και σήμερα. Του αποδίδουν και ιδιότητες που εγώ τουλάχιστον δεν τις διαπίστωσα. Αλλά ο κόσμος έτσι είναι... ακόμα και σήμερα, ειδικά σήμερα...
.
Η Νίκη της Σαμοθράκης λείπει από τον φυσικό της χώρο. Την πήραν οι Γάλλοι τον 19ο αιώνα, φυσικά επί Τουρκοκρατίας....
.
Δεν πειράζει. Στο Παρίσι, στο Λούβρο, η Νίκη της Σαμοθράκης όπως και η Αφροδίτη της Μήλου ήταν έργα ισοδύναμα με τη Τζοκόντα σε επισκεψιμότητα. Ας είναι εκεί. Όπως και τα μάρμαρα της Ακρόπολης. Γιατί να έρθουν εδώ; Ας υπάρχουν στο Βρεττανικό Μουσείο να τα βλέπουν εκατομύρια άνθρωποι κάθε χρόνο. Αυτή τη στιγμή αυτό το χρειαζόμαστε περισσότερο. Αργότερα, όταν θα έχουν αλλάξει τα πράγματα, θα μπορούν να βρουν τα εδώ μάρμαρα και τα χαμένα τους και διασκορπισμένα παντού μέλη.
.
.
.
Το Ιερό των Μεγάλων Θεών στη Σαμοθράκη συνεχίζει να συγκινεί πολύ κόσμο ακόμη και σήμερα. Του αποδίδουν και ιδιότητες που εγώ τουλάχιστον δεν τις διαπίστωσα. Αλλά ο κόσμος έτσι είναι... ακόμα και σήμερα, ειδικά σήμερα...
.
Η Νίκη της Σαμοθράκης λείπει από τον φυσικό της χώρο. Την πήραν οι Γάλλοι τον 19ο αιώνα, φυσικά επί Τουρκοκρατίας....
.
Δεν πειράζει. Στο Παρίσι, στο Λούβρο, η Νίκη της Σαμοθράκης όπως και η Αφροδίτη της Μήλου ήταν έργα ισοδύναμα με τη Τζοκόντα σε επισκεψιμότητα. Ας είναι εκεί. Όπως και τα μάρμαρα της Ακρόπολης. Γιατί να έρθουν εδώ; Ας υπάρχουν στο Βρεττανικό Μουσείο να τα βλέπουν εκατομύρια άνθρωποι κάθε χρόνο. Αυτή τη στιγμή αυτό το χρειαζόμαστε περισσότερο. Αργότερα, όταν θα έχουν αλλάξει τα πράγματα, θα μπορούν να βρουν τα εδώ μάρμαρα και τα χαμένα τους και διασκορπισμένα παντού μέλη.
.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)