Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Στη μνήμη του ξαδέλφου μου Γιώργου Τσιρίδη που μας άφησε πριν λίγο

.

Οι 3 "Γιώργος Τσιρίδης" που έμειναν αφού ο 4ος έφυγε (όπως και ο 5ος πριν μερικά χρόνια)
.
Ο παππούς μου λεγόταν Γιώργος Τσιρίδης, κι έκανε αρκετά παιδιά. Όσα επέζησαν έκαναν και από ένα πρωτότοκο γιο που τον ονόμασαν Γιώργο. Έτσι είμαστε 5 πρώτα ξαδέλφια με το όνομα Γιώργος Τσιρίδης. Ο ένας, ο γιος του Χαράλαμπου, έφυγε νωρίς. Ο άλλος φέυγει σήμερα. Είνει ο γιος του Κώστα Τσιρίδη, που αγωνίσηκε από μικρό παιδί κατά της δικτατορίας του Μεταξά, κατά των Ιταλών στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών και γλίτωσε παρά τρίχα τον εμφύλιο. Ο γιος του, Γιώργος Τσιρίδης ασχολήθηκε με τα δημοτικά εκτιθέμενος ως υποψήφιος του ΚΚΕ στο Κερατσίνι. Ήταν ένα πολύ καλό παιδί που η οικογένειά του τον έχασε πρόωρα και τον θρηνεί. Η γυναίκα του, οι δυο του κόρες, η μάνα του και η αδελφή του, οι πεντε γυναίκες του, βρέθηκαν δίπλα του το τελευταίο διάστημα της αρρώστειας που τον οδήγησε στο τέλος. Ήταν γενναίος μέχρι τελευταία στιγμή και περήφανος. Τον χαίρομαι γι αυτό και τον χαιρετώ. Στο καλό ξάδελφε. Όλοι είμαστε μελλοθάνατοι. Και σε 100 χρόνια από τώρα δεν θα ζει σχεδόν κανείς από όλους αυτούς που κατοικούν σημερα τον πλανήτη.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: