Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Μανώλης

Ο Μανώλης είναι ένας φίλος που έρχεται αραιά και που στη γιάφκα του σχολείου όπου δουλεύω. Σύμφωνα με τις δικές του δηλώσεις είναι 98 ετών [εμείς κόβουμε 20-30 και υπολογίζουμε 68-78] είναι αιώνιος μαθητής [κατά καιρούς γράφεται σε διάφορα σχολεία αλλά υποψιαζόμαστε ότι τελικά μόνο στα Ζαβολάκια τον έχουν δεχτεί] είναι κακός μαθητής καθώς μένει 8 χρόνια στην κάθε τάξη, και είναι τόσο διαθέσιμος να παντρευτεί όποια γυναίκα του γυαλίσει που της κάνει άμεσα και χωρίς χάσιμο χρόνου πρόταση γάμου.
Παιδιά κι εγγόνια έχει αλλά ζει τη δική του ζωή που έχει τη δική της λογική, τα δικά της "γεγονότα" και τον δικό της ρυθμό.
Είναι ο πιο κοσμοπολίτης από όλους μας. Οι ιστορίες του πιάνουν εξ ίσου καλά το Νοβοροσίσκ όσο και τη Μακρόνησο. Μας φέρνει βιβλία, από Αισχύλο μέχρι Φώτη Αγγουλέ και πιστεύει ότι η λαϊκή δημοκρατία (για την οποία παλεύει ακόμα και σήμερα) αν ερχόταν ποτέ θα τον έστελνε από τους πρώτους στην εξορία-φυλακή.
Μια από τις βασικές του ασχολίες είναι να φυτεύει δεντράκια (πότε στη Σαλαμίνα και πότε στη Δραπετσώνα) και όσους έχουν σπίτια τους συμβουλεύει να τα χαρίσουν στον πρώτο γύφτο που θα βρουν μπροστά τους για να απαλλαγούν από το βάρος να κουβαλάνε ένα ολόκληρο σπίτι στη πλάτη τους και να ζουν φυλακισμένοι σε αυτό. Θυμίζει εξ άλλου ότι το πιο δυστυχισμένο ζώο είναι το σαλιγγάρι που κουβαλάει το σπίτι του στη πλάτη του.
Κυκλοφορεί στο Πέραμα και τον βρίσκει κανείς στο γνωστό μεζεδοπωλείο της παραλίας "ο Γλάρος"
Περισσότερα για τον Μανώλη σύντομα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους τον βρήκα
Πατερά μου

Γιώργος Τσιρίδης είπε...

Ελπίζω να στον γνωρίσω μια μέρα