.
Εδώ και καιρό έχω την αίσθηση ότι η Δραπετσώνα βαλτώνει όλο και πιο πολύ σε μια κατάσταση αφασίας που δεν έχει διέξοδο. Κατά κύριο λόγο δύο είναι τα βασικά και ουσιαστικά προβλήματα:
1.- Η Ανάπλαση πάει πίσω για αρκετά ή πολλά χρόνια εξ αιτίας της διστακτικότητας ή ατολμίας, αλλά κυρίως λόγω της βαθιάς άγνοιας των δεδομένων (ιστορικών και συγκυριακών) εκ μέρους των υπευθύνων.
2.- Η πόλη δεν καλυτερεύει μέρα με τη μέρα αλλά όλο και πιο μεγάλοι όγκοι κτιρίων κτίζονται και όλο και μεγαλύτερη γίνεται η αδιαφορία των πολιτών για τον τόπο τους καθώς δεν υπάρχει κάτι που να τους εμπνέει. Δεν υπάρχει η γενικευμένη λαχτάρα (έστω και με μια δόση μύθου μέσα της) για ένα αύριο που να προβλέπεται καλύτερο και να τους συνεπαίρνει όλους προς την κατεύθυνση της δημιουργίας του.
.
Παράλληλα στον Δήμο το κλίμα δεν είναι και το καλύτερο:
α.- Συζητούνται θέματα μάλλον δυσάρεστα όπως το κλείσιμο των βρεφονηπιακών, οι απολύσεις των ΑΜΕΑ, κλείσιμο επιχειρήσεων κλπ. ενώ
β.- Τα οικονομικά του Δήμου που έμοιαζαν να έχουν μπει σε ένα καλό δρόμο βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε τεντωμένο σκοινί καθώς η απειλή της μη καταβολής των υποχρεώσεων της Εθνικής Τράπεζας (ουσιαστικά πρόκειται για απειλή καθυστέρησης των ανταποδοτικών τελών) ρίχνει τη σκιά της βαριά πάνω στον Δήμο
.
Πλειοψηφία ουσιαστικά δεν υπάρχει καθώς τα 4 μέλη της Διοίκησης (Αργύρης, Νοδαράκης, Καψετάκης, Βίκας), εκ των 13 συνολικά εκλεγμένων μελών της, έχουν αποχωρήσει μετατρέποντας την διοίκηση σε μειοψηφία. Αυτή τη στιγμή η διοίκηση έχει 9 μέλη και η αντιπολίτευση (συνολικά) 13. Απλά η διοίκηση στηρίζεται στην εύνοια 2 εκ των μελών της αντιπολίτευσης (Γιακουμάτου, Μιχαλαργιάς) και έτσι εξασφαλίζει προσωρινά μια ισχνή και καθόλου σταθερή και συμπαγή στήριξη 11 μελών έναντι 10 που βρίσκονται απέναντι.
.
Όμως και Αντιπολίτευση δεν υπάρχει ουσιαστικά, αφού από την πλευρά της ακούγονται μόνο κραυγές πολεμικές (ότι η διοίκηση είναι "φασιστική") και δίνονται μάχες οπισθοφυλακών. Δεν υπάρχει άλλη πρόταση πέρα από το "διώξε αυτούς και βάλε εμένα στη θέση τους" χωρίς να προβάλεται μια άλλη πολιτική.
.
Πολιτικά το τέλμα συνεχίζεται.
*** Το ΠαΣοΚ έχει επίσημα τον Δήμο και ίσως βρίσκεται στην πιο καλή θέση (τοπικά πάντα) από όλους τους άλλους. Όμως η πανελλαδική του απαξίωση κάνει αυτή την προσωρινή τοπική του υπεροχή αμφίβολης διάρκειας και αμφισβητίσιμη.
*** Η Νέα Δημοκρατία έχει εγκλωβιστεί με την παρουσία της Μπαρμπαγιάννη και δεν μπορεί να ελπίζει σε κατάκτηση της δημοτικής εξουσίας,
*** το ΚΚΕ έχει αμφισβητήσει τον Μπεάζογλου και -καθώς δεν θέλει με κανένα τρόπο συνεργασίες- φαίνεται ικανοποιημένο από ένα παραδοσιακό 10-15% που θα το αφήσει με σιγουριά στη γωνία,
*** ο Σύρριζα που έχει πανελληνίως αέρα στα πανιά του δεν θα μπορέσει να κάνει την υπέρβαση χωρίς ευρύτερες συνεργασίες που -κατά πάσα πιθανότητα και λόγω των εσωτερικών προβλημάτων του- θα τοις αποφύγει,
*** οι αντάρτες ΠαΣόΚοι έχουν όλοι τους ψαλλιδισμένες ελπίδες.
.
Ακόμα και το ενδεχόμενο να καταργηθεί ο Δήμος και να απορροφηθεί από κάποιο γειτονικό μεγαλύτερο αυτοδιοικηξτικό μόρφωμα ακούγεται από πολλούς με αδιαφορία ή στωικότητα σαν να "είναι κι αυτό μία κάποια λύση". Βέβαια την κρίσιμη στιγμή (αν υπάρξει) είμαι βέβαιος ότι όλοι θα αγωνιστούν για να μη χάσει η πόλη τον πιο σημαντικό παράγοντα βελτίωσή της, όμως η σημερινή αφασία δείχνει το μέγεθος της απογοήτευσης που κυριαρχεί.
.
Το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο στη Δραπετσώνα λοιπόν δεν είναι και το καλύτερο δυνατό. Δεν ξέρω αλλού, ίσως παντού να επικρατεί η ίδια αφασία, όμως έχω την εντύπωση ότι εδώ το βάλτωμα είναι πιο βαθύ και έχει μονιμότερα χαρακτηριστικά. Ας ελπίσουμε πως κάνω λάθος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου