.
Πάντα εκτιμούσα τις προσπάθειες του Γιώργου Χατζόπουλου στον τομέα εκδόσεις. Ήταν ό πρώτος που με έκανε να ζηλέψω για την εφημερίδα που έβγαζε, τη "Δραπετσώνα", στα τέλη της δεκαετίας του 70'. Σχεδόν ακολουθώντας τον έβγαλα τη ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΑ μαζί με τους φίλους μου Γ.Παπαδάκη και Λ.Ιγνατιάδη το 1980. Μετά είδα τα ημερολόγιά του όπου χρησιμοποίησε το πολύ καλό και ογκώδες πρωτογενές υλικό που είχε μαζέψει όλα τα χρόνια σε φωτογραφίες, μαρτυρίες κλπ. και χάρηκα που μένει στο "επάγελμα". Όταν έμαθα ότι ετοιμάζει βιβλίο για τη Δραπετσώνα, βρήκα το νέο πολύ καλό καθώς οι "ιστορίες" που έχουν γραφτεί για την πόλη είναι πολύ΄"λίγες" και ατελέστατες. Πλην της προσπάθειας του Μήλτσου (με τον Θυμοίτη) και το πολύ καλό ημερολόγιό του, μόνο τα ημερολόγια της Ποντίων με τον Γ.Χατζόπουλου άξιζαν και έδιναν μια καλή εικόνα της ιστορίας της πόλης. Από τον Χατζόπουλο περίμενα ότι θα έβγαινε κάτι καλό.
.
Κάποια στιγμή ήρθε και με βρήκε ζητώντας μου διάφορα πράγματα για το βιβλίο, όχι και πολύ σπουδαία, κυρίως ήθελε μια βοήθεια γύρω από το θέμα της Ανάπλασης και κάποια άλλα κείμενα. Φυσικά προθυμοποιήθηκα αλλά ήμουν επιφυλακτικός μήπως και κάνω ή γράψω πράγματα που δε θα τα ενέκρινε. Ωστόσο η συνεργασία μας προχώρησε λίγο παραπάνω και κάποια στιγμή ο Γιώργος μου εξομολογήθηκε πόσο πελαγωμένος ήταν με τον όγκο της δουλειάς και την έλλειψη κάθε βοήθειας (πλήν του Ποιμενίδη, προέδρου της Ένωσης Ποντίων που βοηθά μεν πολύ για την έκδοση αλλά όχι για την συγγραφή) και μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Ήταν απογοητευμένος από την πορεία της έκδοσης και -όπως μου είπε- είχε σκοπό να τα παρατήσει αν δεν αποφάσιζα να τον βοηθήσω. Φυσικά ενδιαφέρθηκα και του ζήτησα να με ενημερώσει.
.
Από την ενημέρωση και το υλικό, κατάλαβα ότι έχει ήδη γίνει μια πολύ σπουδαία δουλειά η οποία όμως πρέπει να ολοκληρωθεί και συγγραφικά αλλά και σαν επιμέλεια πριν φτάσει στο σημείο να εκδοθεί. Ήταν δουλειές που εγώ μπορούσα να τις κάνω σχετικά εύκολα και καλά. Στην ουσία ο Χατζόπουλος είχε κάνει (με τη βοήθεια του Σαχαρίδη στο κεφάλαιο Πόντος) μια μεγάλη προσπάθεια που ήθελε όμως πολύ δουλειά ακόμα, και η οποία όμως δουλειά ήταν σχεδόν η δική μου ειδικότητα. Μπορούσα να γράψω τα κεφάλαια για τη σύγχρονη πόλη, μπορούσα να ράψω και σε όλα τα κεφάλαια τα κομμάτια που έλειπαν (όπως π.χ. ολόκληρη την "αρχαιότητα", μεγάλα κομμάτια "γέφυρες που να συνδέουν τα ήδη καταγεγραμμένα κλπ) και μπορούσα επίσης να αναλάβω την επιμέλεια όλης της έκδοσης, μπορούσα να φτιάξω τη σελιδοποίηση και μπορούσα να έρχομαι σε επαφή με τον τυπογράφο Χατζηιωαννίδη καθώς είχα συνεργαστεί πολύ μαζί του μέχρι τώρα κι έμενα Δραπετσώνα ενώ ο Χατζόπουλος μένει Κηφισιά και του είναι δύσκολο να είναι συνέχεια παρών. Ήταν βέβαια πάρα πολύ δουλειά και δεν ήξερα αν ο Χατζόπουλος και ο Ποιμενιδης είχαν καταλάβει το μέγεθος των ελλείψεων και είχαν συνειδητοποιήσει πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για όλα αυτά. Πάντως κατάλαβα ότι με χρειαζόταν και δεν είχα την παραμικρή αναστολή να του πω ανεπιφύλακτα "ναι" και να μπω στο εγχείρημα μέχρι το πιο μεγάλο του βάθος. Ανέλαβα λοιπόν να τελειώσω (μαζί του βέβαια και με τον Ποιμενίδη) την δουλειά και να συνεργαστώ έτσι σε ένα έργο που θεωρώ πολύ σημαντικό και πολύ ενδιαφέρον.
.
Για την ιστορία της Δραπετσώνας που τιτλοφορείται "Από τον Πόντο στον Πειραιά, εδώ στη Δραπετσώνα" έχω να πω ότι θα είναι ένα πολύ καλό βιβλίο και μοναδικό βοήθημα για όποιον θα θέλει στο μέλλον να μάθει για την ιστορία της πόλης μας και των κατοίκων της. Ξεκινάει από τον Πόντο, που εποτελεί την γενέτειρα της μεγάλης πλειοψηφίας των πρώτων κατοίκων της, και αφού περνάει από την ιστορία αυτού του τόπου από την αρχαιότητα ως σήμερα, επικεντρώνεται στην περίοδο 1930-1960 και αναφέρει απίστευτες λεπτομέρειες για τη ζωή των ανθρώπων που έζησαν εδώ κι έφτιαξαν την σύγχρονη Δραπετσώνα. Με αντικειμενικότητα (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) και με αίσθηση ιστορικής αποστολής, το βιβλίο γράφεται για τις επόμενες γενιές αλλά και για όσους ακόμα ζουν και θέλουν να θυμηθούν, να ξαναζήσουν εκείνα που πέρασαν, να αναβιώσουν μέσα τους το κλίμα της περασμένης εποχής και να "βουτήξουν" στις ρίζες τους.
.
Χαίρομαι πολύ που μετάχω σε αυτό το εγχείρημα. Ο Χατζόπουλος είναι ο συγγραφέας και οι Σαχαρίδης Τσιρίδης θα είναι οι συνεργάτες του. Δεν είναι και λίγο. Τιμή μου το θεωρώ και καθήκον μου.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου