Το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο: Όχι στο μνημόνιο, ανατρέψτε την πολιτική που καταστρέφει την εργατική τάξη και το εισόδημα και την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου και απειλεί να πάρει πίσω ό,τι κέρδισε η εργατική τάξη τον 20ο αιώνα.
.
Ο Παπανδρέου είναι ξεκάθαρος: Κι εγώ είμαι εναντίον του μνημονίου και θα ήμουν με τους διαδηλωτές, όμως το αποδέχομαι (κοινώς την κάνω γαργάρα) γιατί αλλιώς κινδυνεύει το βιοτικό επίπεδο και οι κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού από την επικείμενη πτώχευση.
.
Ο Στρώς Καν είναι ξεκάθαρος: Κι εγώ, αν ήμουν Έλληνας, είπε, θα διαδήλωνα που μου κόβουν μισθούς και προνόμια, όμως πρέπει να πληρώσετε δίνοντας πίσω τα δανεικά χρήματα με τα οποία ζήσατε τόσο καιρό αλλιώς θα βυθιστείτε σε μεγαλύτερη μιζέρια
.
Υπάρχει λοιπόν κανείς που να είναι με το μνημόνιο;
Γιατί αυτοί που ΚΥΡΙΩΣ εκπροσωπούν τις δυο αντίθετες απόψεις είναι και οι δυο εναντίον του μνημονίου μόνο που το ΚΚΕ λέει "προσέξτε, σας δουλεύουν, δεν θα πάθετε τίποτα χειρότερο, τα χειρότερα βρίσκονται εδώ", ενώ ο Παπανδρέου και ο Στρως Καν λένε: προσέξτε, αν αντιδράσετε και δεν καταπιείτε τα μέτρα θα βρεθείτε σε ακόμη χειρότερη θέση"
Παράλληλα με τον κύριο κορμό του συλλογισμού τους ο καθένας βάζει και τις φραστικές παρενέργειες του πολιτικού του λόγου: Ανυπακοή λέει το ΚΚΕ, σοβαρότητα προτείνει η κυβέρνηση και το ΔΝΤ. Το θέμα όμως δεν είναι ΟΥΤΕ η ανυπακοή, ΟΥΤΕ η σοβαρότητα. Δεν είναι αυτά αντίθετα! Αντίθετες είναι οι ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ για τις συνέπειες που οδηγούν σε διαφορετικές στάσεις.
.
- Η Εκτίμηση που λέει ότι ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ οδηγεί στην αντίδραση κατά του μνημονίου, είτε αυτή η αντίδραση ονομαστεί "ανυπακοή" είτε είναι συμμετοχή σε μια διαδήλωση, είτε ένα ψήφισμα που δηλώνει την αντίθεση στον Καλλικράτη, στις συγχωνεύσεις κλπ.
- Εκτίμηση που λέει ότι ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ και ο κίνδυνος χρεοκοπίας είναι πραγματικός και ότι από αυτόν θα πληγούν οι φτωχότεροι, οδηγεί σε σιωπηρή αποδοχή του μνημονίου, είτε αυτή η σιωπηρή αποδοχή ονομαστεί "διαφωνία με τα μέτρα" με ταυτόχρονη συμμετοχή στη σχετική διαδήλωση, είτε με ψήφισμα κατά του "Καλλικράτη" αλλά αναγκαστική συμμετοχή στο νέο θεσμό, είτε με ψήφισμα κατά των συγχωνεύσεων αλλά αναγνώριση της ανάγκης για κάποιες οικονομίες κλπ.
Ωστόσο υπάρχουν και οι Παρενέργειες. Κάποιοι νομίζουν ότι κάνοντας λαϊκισμό θα κερδίσουν ψήφους στις επόμενες εκλογές, και στον βωμό αυτού του μικροκομματικού συμφέροντος δεν διστάζουν να αντιταχτούν ακόμη και σε μέτρα εκλογίκευσης της κοινωνίας. Κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι η σιωπηρή αποδοχή κάποιων πραγμάτων πρέπει να φτάσει στο "σφάξε με αγά μου να αγιάσω" και δεν διστάζουν να αντιταχτούν ακόμα και σε υγιείς αντιδράσεις του κοινωνικού σώματος (αυτές που θα τις επικροτούσαν και ο Παπανδρέου και ο Στρως Καν σύμφωνα με τις δηλώσεις τους).
.
ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ:
Έρχεται το Κράτος και λέει: Για να πληρώσουμε τους δανειστές και να μη βρεθούμε σε χειρότερη θέση, θα σας κόψω μισθούς κλπ. Μας κόβει 3.000 ευρώ, ας πούμε, τον χρόνο. Ή μας συγχωνεύει το σχολείο μας με ένα διπλανό. Ή ακριβαίνει το εισιτήριο στα λεωφορεία κλπ. κλπ. Τι κάνουμε εμείς;
- ΣΤΑΣΗ Α': Λέμε όχι στο κόψιμο του μισθού, διαδηλώνουμε και οδηγούμε την κοινωνική σύγκρουση στα άκρα.
- ΣΤΑΣΗ Β': Λέμε όχι στο κόψιμο του μισθού, διαδηλώνουμε, αλλά τελικά την κάνουμε γαργάρα αντιλαμβανόμενοι ότι το κόψιμο ήταν αναγκαίο και στις επόμενες εκλογές ξαναψηφίζουμε ΠαΣοΚ
- ΣΤΑΣΗ Γ': Λέμε ναι στο κόψιμο του μισθού και λοιδορούμε τους διαδηλωτές ως εξτρεμιστές και φυσικά δεν ψηφίζουμε ούτε ΠαΣοΚ αφού πλέον δεν συμφωνούμε ούτε καν με Παπανδρέου και Στρως Καν. Οι κύριοι έχουν βρεθεί ξαφνικά αριστερά μας και αρχίζουμε να μην τους κατανοούμε!
Διαλέγετε στάση και παίρνετε!
.
Κανείς δεν είναι με το μνημόνιο λοιπόν; Μα φυσικά ΚΑΝΕΙΣ! Και γιατί διαφωνούν; Γιατί έχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις συνέπειες; Και πως εκδηλώνεται αυτή η διαφωνία; Οι μεν αντιδρούν κάθετα ενώ οι δε λένε απλά τη διαφωνία τους. Τη διαφωνία με το κόψιμο των μισθών, με τα σχέδια του ΟΛΠ, με τις συγχωνεύσεις των σχολείων, με τον Καλλικράτη κλπ. Εντάξει, ας μη σπάσουμε βιτρίνες, όχι όμως και να αποφεύγουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου