.
Μαύρο χάλι στο δημοτικό συμβούλιο. Ορισμένες στιγμές η συνεδρίαση μετατρέπεται σε αρένα γεμάτη από αλληλοκατηγορίες, καλυμμένες βρισιές, αγένειες, φωνές και λεκτική βία!
Όλα αυτά για θέματα απολύτως δευτερεύοντα στα οποία κατ' ουσία συμφωνούν όλοι!
Μέχρι τώρα, 4 μήνες στο ΔΣ, δεν θυμάμαι μια πραγματική σοβαρή διαφωνία.
Αλλά πετάνε την μπηχτή, κάνουν τον κόκορα ο ένας στον άλλον, δήθεν αγανακτούν, δήθεν θυμώνουν και στο τέλος απογοητεύουν και τους εαυτούς τους!
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ και ΓΙΑ ΒΛΑΚΩΔΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ!
Που να τύχει και κανένα θέμα που να χρειάζεται πραγματική αντιπαράθεση!
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να μιλήσω έτσι, δεν μου αρέσει να ισοπεδώνω ούτε να είμαι τόσο απορριπτικός και περιφρονητικός για τα λόγια ή τα έργα των άλλων, όμως και αυτό εκεί μέσα μερικές φορές δεν αντέχεται!
Να κάνεις λίγη πλάκα; Αποκλείεται! Όχι τόσο γιατί λείπει η αίσθηση του χιούμορ από τους ανθρώπους αλλά γιατί το κλίμα είναι βαρύ και ασήκωτο από σαχλαμάρες αιτίες συνήθως.
Χτες σε μια στιγμή που πήρα τον λόγο και μετά από ένα καυγά για τα όρια του δήμου (που δεν αμφισβητούνται βέβαια, είναι καθαρά τεχνικό θέμα) κι αφού η αδρεναλίνη μερικών από τους συνεδριάζοντες είχε κτυπήσει κόκκινο, είπα μέσες άκρες τα εξής:
"Με συγχωρείτε νυν και τέως δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, όσοι μιλάτε τόση ώρα, αλλά θέλω να σας πληροφορήσω ότι καμιά εικοσαριά θεατές δημότες και καμιά εικοσπενταριά σύμβουλοι θεατές τόση ώρα σας κοιτάμε με το στόμα ανοιχτό και δεν πιστεύουμε σε ό,τι βλέπουμε"
Λίγο μετά αποχώρησα.
Μαύρο χάλι στο δημοτικό συμβούλιο. Ορισμένες στιγμές η συνεδρίαση μετατρέπεται σε αρένα γεμάτη από αλληλοκατηγορίες, καλυμμένες βρισιές, αγένειες, φωνές και λεκτική βία!
Όλα αυτά για θέματα απολύτως δευτερεύοντα στα οποία κατ' ουσία συμφωνούν όλοι!
Μέχρι τώρα, 4 μήνες στο ΔΣ, δεν θυμάμαι μια πραγματική σοβαρή διαφωνία.
Αλλά πετάνε την μπηχτή, κάνουν τον κόκορα ο ένας στον άλλον, δήθεν αγανακτούν, δήθεν θυμώνουν και στο τέλος απογοητεύουν και τους εαυτούς τους!
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ και ΓΙΑ ΒΛΑΚΩΔΕΙΣ ΑΙΤΙΕΣ!
Που να τύχει και κανένα θέμα που να χρειάζεται πραγματική αντιπαράθεση!
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να μιλήσω έτσι, δεν μου αρέσει να ισοπεδώνω ούτε να είμαι τόσο απορριπτικός και περιφρονητικός για τα λόγια ή τα έργα των άλλων, όμως και αυτό εκεί μέσα μερικές φορές δεν αντέχεται!
Να κάνεις λίγη πλάκα; Αποκλείεται! Όχι τόσο γιατί λείπει η αίσθηση του χιούμορ από τους ανθρώπους αλλά γιατί το κλίμα είναι βαρύ και ασήκωτο από σαχλαμάρες αιτίες συνήθως.
Χτες σε μια στιγμή που πήρα τον λόγο και μετά από ένα καυγά για τα όρια του δήμου (που δεν αμφισβητούνται βέβαια, είναι καθαρά τεχνικό θέμα) κι αφού η αδρεναλίνη μερικών από τους συνεδριάζοντες είχε κτυπήσει κόκκινο, είπα μέσες άκρες τα εξής:
"Με συγχωρείτε νυν και τέως δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, όσοι μιλάτε τόση ώρα, αλλά θέλω να σας πληροφορήσω ότι καμιά εικοσαριά θεατές δημότες και καμιά εικοσπενταριά σύμβουλοι θεατές τόση ώρα σας κοιτάμε με το στόμα ανοιχτό και δεν πιστεύουμε σε ό,τι βλέπουμε"
Λίγο μετά αποχώρησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου