Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Αφιέρωμα στον Tim Buckley


Ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούσια EVER
"Φαντασμαγορία για δυο" λέγεται
Ο Τιμ Μπάκλεϋ ήταν στη δεκαετία του '80 ο ΔΙΚΟΣ μου τραγουδιστής, μου άρεσε όπως περίπου μου αρέσει τώρα η Μόνικα. Δυστυχώς είχε πεθάνει από το 1975, σε ηλικία 28 χρονών, από τι άλλο; υπερβολική δόση.
Κρίμα για εμάς.
Αυτός έζησε μέσα σε ένα παραμύθι και απλά κάποια μέρα δεν ξύπνησε από αυτό.
-------------------------------------
Και μια και αρχίσαμε με TIM BUKLEY ας βάλουμε και ένα καταπληκτικό κομμάτι του που δείχνει όχι μόνο την ικανότητά του να ερμηνεύει και να γράφει τραγούδια αλλά και το συναίσθημα που βγάζει μέσα από όλα αυτά. SWEET SURRENDER λοιπόν, ήτοι "γλυκιά παράδοση". Έχουν γραφτεί πολλά τραγούδια με τον ίδιο πιασάρικο τίτλο, αλλά όλα ΩΧΡΙΟΥΝ μπροστά στο αριστούργημα που θα ακούσετε αν πατήσετε το κουμπάκι πάρα κάτω.


--------------------------------------------------
Ο θάνατος του TIM BUCKLEY είπαμε οφειλόταν σε υπερβολική δόση ηρωίνης. Έζησε όλη του τη ζωή στα άκρα, διακινδυνεύοντας συνεχώς με ταχύτητες, με ακραίες καταστάσεις, ποτά, ναρκωτικά κλπ., ώσπου τον βρήκε το τέλος στα 28 του.
Για τους "ευχάριστους δρόμους" τους PLEASANT STREETS είχε γράψει (προφητικά) ένα τραγούδι που αξίζει α το ακούσουμε. Το βιντεάκι που ακολουθεί το πήρα από το You Tube (όπως και τα παραπάνω). Γράφω και τα λόγια και μπορείτε να τα διαβάσετε ακούγοντας το τραγούδι. 


You dont remember what to say / You dont remember what to do
You dont remember where to go  / You dont remember what to choose
You wheel, you steal, you feel, you kneel down
All the stony people  /  Walking round in christian licorice clothes
I cant hesitate  /  And I cant wait  /  For pleasant street
The sunshine reminds you of concreted skies
You thought you were flying but you opened your eyes
And you found yourself falling back to yesterdays lies
Hello, pleasant street, you know shes back again
You wheel, you steal, you feel, you kneel down
All the stony people   / Walking round in christian licorice clothes
I cant hesitate  / And I cant wait  /  For pleasant street
At twilight your lover comes to your room
Hell spin you, hell weave you round his emerald loom
And softly youll whisper all around his ear
Sweet lover, I love pleasant street
I wheel, I steal, I feel my way down to kneel
All the stony people  /  Walking round in christian licorice clothes
I cant hesitate  /  And I cant wait  /  For pleasant street
You dont remember what to say  /  You dont remember what to do
You dont remember which way to go  /  You dont remember who to choose
You wheel, you steal, you feel, you kneel down
--------------------------
Και μια και συνεχίσαμε με TIM BUCKLEY ας πούμε μερικά ακόμη γι αυτόν και για τον JEFFREY BUCKLEY.

Τραγική μοίρα και για τον γιο του, έναν υπέροχο τραγουδιστή, τον JEFF BUCKLEY με πολύ καλή επίσης φωνή (όχι όπως του πατέρα του βέβαια) και εμφάνιση λες και ήταν αντίγραφό του. Ο JEFF έγραφε τραγούδια κι αυτός που έμοιαζαν με του ΤΙΜ και ήταν πολύ συμπαθής αλλά άτυχος!
ΠΕΘΑΝΕ κι αυτός στα τριάντα του χρόνια (!!!) το 1995 σε ένα τραγικό δυστήχημα (κολυμπούσε με τα ρούχα και τον χτύπησε περαστικό ταχύπλοο)
Ναι, ο πατέρας στα 28 και ο γιος στα 30!!! Φοβερό!
---------------
ONCE I WAS...
Παρακάτω ένα καταπληκτικό τραγούδι (από τα καλύτερα για μένα) του ΤΙΜ BUCKLEY
Περιττεύει να πω ότι το τραγούδι έχει στίχο ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.



Once I was a soldier  /  And I fought on foreign sands for you
Once I was a hunter /  And I brought home fresh meat for you
Once I was a lover  / And I searched behind your eyes for you
And soon there'll be another  / To tell you I was just a lie
And sometimes I wonder /Just for a while /Will you remember me
And though you have forgotten
All of our rubbish dreams
I find myself searching
Through the ashes of our ruins
For the days when we smiled
And the hours that ran wild
With the magic of our eyes
And the silence of our words
And sometimes I wonder /Just for a while /Will you remember me

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

τι να πω για αυτό
σε εναν λαό αμορφωτο και βλακα
που νομιζει οτι ειναι το κεντρο της γής
με βανδή- βυσυ-πλουταρχο και τοσα αλλα σουργελα
να καταλαβουν τον Buckley?
ενας λαος που ειναι αναμεσα στην καψούρα της αντζελας και της αλλής τσαμπά με τα καγκέλια
θα καταλαβει τα οσα γραφεις???
ενας λαός που είναι για τα πανιγύρια????? και το ζιγκουάλα γλυκιά μου αγάπη?
Δυστυχως αυτός ο λαός είναι καταδικασμένος