Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Σαν παιδικό παραμύθι: "Οι εντυπώσεις μου από τη χτεσινή μας εκδρομή"

.
Έγινε η συνέλευση του συνδυασμού Αναγέννηση χτες βράδυ.

Βασικά, μου ασκήθηκε κριτική για πράγματα αυτονόητα, ότι δηλαδή έχω απόψεις, όμως αρκετοί είχαν έρθει με δεδομένη άποψη -που πίστευαν μάλιστα ότι ήταν προσωπική τους άποψη- πως δεν εργάζομαι για το καλό της παράταξης όταν γράφω ό,τι γράφω στα μπλογκ μου, ενώ επιβεβαιώθηκε και το άλλο αυτονόητο, ότι δηλαδή επικεφαλής της κίνησης είναι ο Αλ. Χρυσός.
Ευχαρίστως να αποδώσω δίκιο σε όσους μου κάνουν κριτική, αφού την κάνουν καλοπροαίρετα, γιατί οι περισσότεροι την κάνουν καλοπροαίρετα. Βεβαίως μου κάνουν κριτική κατά βάση όσοι ΔΕΝ διαβάζουν τα μπλογκ αλλά ακούνε από άλλους γι αυτά. Με αποτέλεσμα να μου γίνεται κριτική δια της συρραφής αποσπασμάτων. Τους δείχνουν δυο τρεις σειρές ΣΥΡΡΑΦΗ δικών μου φράσεων που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του κειμένου και βγάζουν ΑΛΛΑ ΑΝΤΙ ΑΛΛΩΝ συμπεράσματα. Διαστρέβλωση της πραγματικότητας λέγεται αυτό!

Να πω λίγο περισσότερα γι αυτό το σημείο που με πείραξε χτες:
Όταν εγώ γράφω ότι ο ΤΑΔΕ είναι κοντινός μας άνθρωπος και με τη συρραφή προκύπτει ότι εγώ λέω πως τον ΤΑΔΕ τον βρίζουμε, ε, αυτό είναι ο ορισμός της διαστρέβλωσης. Και δυστυχώς δεν μου δόθηκε το δικαίωμα να μιλήσω. Γιατί η διαστρέβλωση κρατήθηκε για το τέλος, το "κλείσιμο" που λένε, έγινε μετά από την ομιλία μου δηλαδή όταν δεν είχα πλέον χρόνο να μιλήσω. Στις έντονες διαμαρτυρίες μου ότι εγώ δεν γράφω αυτά που λέγονται δέχτηκα την επίπληξη ότι διακόπτω τον ομιλητή. Ο οποίος συνέχισε να διαστρεβλώνει τα λόγια μου χωρίς αντίλογο. και μετά η ώρα πήγε δώδεκα και ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη. Κι έμεινα εγώ με τα τριάντα χρόνια εμπειρίας στο γήπεδο να μαθαίνω τώρα πως παίζεται η μπάλα!
(Μόνη δικαιολογία για όσους θεώρησαν ότι πραγματικά έλεγα αυτά που δεν έλεγα είναι να μην κατάλαβαν πραγματικά τι έγραψα. Παίζει κι αυτό και μου φαίνεται και πολύ πιθανό)
Οι Άγγλοι αυτό το λένε ΑNFAIR συμπεριφορά και από τέτοια δέχτηκα μπόλικη χτες. Δεν πειράζει όμως, συνεχίζουμε στο ίδιο καράβι, εκείνοι κρατώντας πορεία προς το νοτιά με τα καραβοφάναρα σβησμένα κι εγώ να βαράω το καμπανάκι του κινδύνου μέσα στο ομιχλώδες τοπίο.

Δέχομαι πάντως πως αυτό που γεννά τέτοιες συμπεριφορές είναι η αγωνία για το μέλον της παράταξης επομένως συγχωρούνται όλα. Βέβαια πρέπει να το δεχτούν και αυτοί για μένα κι ας χαλάει κάτι τέτοιο τον συλλογισμό περί συνωμοσίας, αλλά τι να κάνουμε....

Να σημειώσω και κάποιες ακόμη εντυπώσεις μου:
Ο Γιώργος Χάσκας, όταν μου κάνει κριτική είναι ειλικρινής και εκ βαθέων και την δέχομαι γιατί, αυτά που λέει και απαιτεί από εμένα να κάνω, ο ίδιος τα κάνει μια ζωή. Ακόμα κι όταν διαφωνώ μαζί του, τον σέβομαι.
Ο Ζούπης δεν μίλησε καθόλου. Προφανώς πειράχτηκε που τον κατήγγειλα ότι αν και ένα-δυο χρονάκια μόνο μικρότερός μου δείχνει γηραιότερος από μένα με τον κομματικό και στεγνό λόγο του μπροστά στη χειμαρρώδη ευφράδειά μου. Σφίγγα ο Ζαχαρίας μετά από αυτό, και όχι για άλλο λόγο, προφανώς!
Η Χρύσα έλειπε κι έτσι με υπερασπίστηκε μόνο η Ξένια η οποία με τον τρόπο της τους είπε ότι το μόνο που μου χρειάζεται είναι καλό κούρεμα ξύρισμα κι ένα καθαρό πουκαμισάκι κι είμαι σένιος!
Η Βαρβάρα Σεβδαγιάν με εντυπωσίασε θετικά με το πάθος της. Θα ήθελα να διαβάζει περισσότερο απ' ευθείας εκείνη τα γραφόμενά μου.
Λαρόζας, Χάνος και αρκετοί άλλοι είναι πολύ διεισδυτικοί στις παρατηρήσεις τους. Ευχαρίστως θα προσυπέγραφα λέγοντας "συμφωνώ με τους προλαλήσαντες"
Ο Τάσος, ο Παναγιώτης, η Ελένη και πολλοί άλλοι έχουν μια πολλή θετική στάση απέναντι στην παράταξη και έντονη επιθυμία να πάμε καλά και δικαιολογημένα -ανησυχούντες για την πορεία μας- με βλέπουν με μισό μάτι.αποδίδοντας σε μένα την κακοδαιμονία που προσπαθώ να ξορκίσω. Δυστυχώς με γιατροσόφια δεν γίνεται πολιτική!
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: